علائم شقاق مقعدی

شایع‌ترین علائم شکاف مقعدی:

• یک درد شدید در هنگام پیوستن، اغلب به دنبال یک درد سوزش عمیق که ممکن است چندین ساعت طول بکشد
• خونریزی هنگام خوابیدن، بیشتر مردم مقدار کمی خون قرمز روشن را درلباس زیرو یا روی دستمال توالت مشاهده می‌کنند

چه موقع به پزشک عمومی مراجعه کنیم

اگر فکر می‌کنید دچار شکاف مقعدی هستید به پزشک عمومی مراجعه کنید.

اجازه ندهید که شرمندگی مانع کمک شما شود. شقاق مقعدی مشکلی رایج است که پزشکان عمومی برای مقابله و بهبود آن به شما کمک می‌کنند.

همچنین ببینید:

دلایل بزرگ شدن خوش خیم پروستات چیست؟

بیشتر شکاف های مقعدی بدون درمان بهتر می‌شوند، اما پزشک عمومی می‌خواهد سایر موارد با علائم مشابه، را کنترل کند.

آنها همچنین می‌توانند در مورد اقدامات و درمان های خودیاری که می‌توانند علائم شما را تسکین دهند و خطر بازگشت شقاق را کاهش دهند به شما بگویند.

تشخیص شقاق مقعدی

پزشک عمومی از شما در مورد علائم و نوع دردی که تجربه کرده اید سوال می‌کند. آنها همچنین ممکن است در مورد عادات توالت شما سوال کنند.

آنها معمولاً می‌توانند شکاف را با تقسیم آرام باسن شما ببینند.

معاینه رکتوم، که در آن پزشک یک روغن روان کننده را پس از استفاده از دستکش و ضد عفونی کردن آن، روی انگشتش می‌ریزد، سپس انگشت خود را وارد مقعد کرده و اختلالات احتمالی را تشخیص می‌دهد، معمولا برای تشخیص شقاق مقعد استفاده می‌شود. چون این احتمال وجود دارد که دردناک خواهد بود.

اگر فکر می‌کنند ممکن است مورد جدی باعث شکاف شما شده باشد، ممکن است پزشک عمومی شما را برای ارزیابی تخصصی ارجاع دهد.

این ممکن است شامل بررسی دقیق تری از پایین شما باشد که با استفاده از داروی بیهوشی برای به حداقل رساندن درد انجام می‌شود.

گاهی اوقات، ممکن است برای شکاف هایی که به درمان های ساده پاسخ نداده اند، اندازه گیری فشار اسفنکتر مقعدی انجام شود.

اسفنکتر مقعدی حلقه عضلاتی است که مقعد را باز و بسته می‌کند.

چه عواملی باعث ایجاد شکاف مقعدی می‌شوند؟

شقاق مقعدی معمولاً در اثر آسیب به دیواره مقعد یا کانال مقعدی، آخرین قسمت روده بزرگ ایجاد می‌شود.

اکثر موارد در افرادی که یبوست دارند اتفاق می‌افتد، هنگامی که یک ضخیم مخصوص یا سفت و سخت دیواره کانال مقعد را پاره می‌کند.

سایر علل احتمالی شکاف مقعدی عبارتند از:

• اسهال مداوم
• بیماری التهابی روده (IBD)، مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو
• بارداری و زایمان
• گاهی اوقات، یک عفونت مقاربتی (STI)، مانند سفلیس یا تبخال، که می‌تواند کانال مقعدی را آلوده و آسیب برساند
• داشتن عضلات اسفنکتر مقعدی غیرمعقول، که می‌تواند تنش در کانال مقعدی شما را افزایش دهد و آن را مستعد پارگی کند

در بسیاری از موارد، هیچ دلیل مشخصی قابل شناسایی نیست.

همچنین ببینید:

هورمونی که باعث رشد بی‌اندازه استخوان ها می‌شود

درمان شقاق مقعدی 

پزشک عمومی می‌تواند برای تسکین علائم و تسریع روند بهبودی دارو تجویز کند.

این می‌تواند شامل ملین هایی باشد که به شما کمک می‌کنند تا راحت تر اجابت مزاج داشته باشید و یا مسکن را که مستقیماً روی مقعد قرار می‌دهید کمک می‌کنند درد را کنترل کنید.

جراحی ممکن است در موارد مداوم شکاف مقعدی که اقدامات خودیاری و دارو کمکی نکرده است، توصیه شود.

جراحی اغلب در درمان شقاق مقعدی بسیار موثر است، اما خطر کمی از عوارضی مانند از دست دادن موقتی یا دائمی کنترل روده (بی‌اختیاری روده) را به همراه دارد.

شقاق مقعدی معمولاً ظرف چند هفته بهبود می‌یابد بدون اینکه نیازی به درمان باشد.

اما اگر به علت یبوست بدون درمان باقی مانده باشد، می‌تواند به راحتی برگردد.

در برخی از افراد، علائم ناشی از شکاف مقعدی 6 هفته یا بیشتر طول می‌کشد (شکاف های مزمن مقعد).

چگونه علائم شکاف مقعدی را کاهش دهیم

اتخاذ برخی اقدامات ساده برای کمک به خود می‌تواند رفتن به توالت را آسان کند.

این امکان بهبودی شکاف های موجود را فراهم می‌کند، همچنین شانس شما برای ایجاد شکاف های جدید را در آینده کاهش می‌دهد.

اقدامات خودیاری برای جلوگیری از یبوست شامل موارد زیر است:

• مقدار زیادی فیبر در رژیم غذایی شما باید وجود داشته باشد، مانند میوه و سبزیجات و نان سبوس دار، ماکارونی و برنج، بزرگسالان باید حداقل 30 گرم فیبر در روز بخورند
• با نوشیدن مایعات فراوان به خوبی هیدراته شوید 
• نادیده گرفتن اشتیاق به اجابت مزاج که این باعث می‌شود مدفوع شما خشک شود و عبور آن سخت تر شود
• به طور منظم ورزش کنید، باید حداقل 150 دقیقه فعالیت بدنی در هر هفته انجام دهید

شما می‌توانید با مصرف مسکن های ساده مانند پاراستامول یا ایبوپروفن یا خیساندن ته کف خود در یک وان گرم، چند بار در روز، به خصوص پس از مدفوع، به تسکین درد کمک کنید.

چه کسی تحت تأثیر قرار گرفته است

شکاف های مقعدی بسیار شایع هستند، از هر 10 نفر در هر دوره از زندگی، 1 نفر دچار شکاف می‌شود.

آنها به طور مساوی بر هر دو جنس تأثیر می‌گذارند و افراد در هر سنی می‌توانند به آنها مبتلا شوند.

اما کودکان و بزرگسالان بین 10 تا 30 سال بیشتر دچار شقاق مقعدی می‌شوند.

توجه: مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد. از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.

منابع:

nhs