0 نظر

340 روز پیش

هیپرکالمی چیست؟

پتاسیم زیاد در خون، باعث هیپرکالمی می شود. بدن به تعادل ظریف پتاسیم نیاز دارد تا به بهبود عملکرد قلب و سایر عضلات کمک کند. اما پتاسیم بیش از حد در خون شما می تواند منجر به تغییرات خطرناک و احتمالا کشنده در ریتم قلب شود.

اگر کلیه های شما به درستی کار نکنند و نتوانند پتاسیم را از بدن شما خارج کنند یا داروهای خاصی مصرف کنید، هیپرکالمی ممکن است رخ دهد.

بیماری کلیوی شایع ترین علت هیپرکالمی است. کلیه ها به کنترل تعادل پتاسیم در بدن کمک می کنند. اگر آنها خوب کار نکنند، نمی توانند پتاسیم اضافی را از خون فیلتر کنند یا آن را از بدن خارج کنند.

هورمونی به نام آلدوسترون به کلیه ها می گوید که چه زمانی پتاسیم را حذف کنند. بیماری هایی که تولید این هورمون را کاهش می دهند، مانند بیماری آدیسون، می توانند منجر به هایپرکالمی شوند.

پتاسیم بیش از حد در رژیم غذایی نیز می تواند به سطوح بالاتر در خون شما کمک کند، نمک ها معمولاً حاوی مقادیر بالایی پتاسیم هستند. غذاهایی مانند خربزه، آب پرتقال و موز نیز سرشار از پتاسیم هستند.

برخی از مشکلات سلامتی در نحوه خروج پتاسیم از سلول های بدن اختلال ایجاد می کنند. گاهی اوقات سلول ها پتاسیم زیادی آزاد می کنند.

ترشح بیش از حد پتاسیم می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• تجزیه گلبول های قرمز خون که همولیز نامیده می شود
• تجزیه بافت عضلانی که رابدومیولیز نامیده می شود
• سوختگی، تروما یا سایر آسیب های بافتی
• دیابت کنترل نشده

شرایطی که می تواند بر توانایی کلیه در حذف پتاسیم از بدن تأثیر بگذارد عبارتند از:

• اختلالات هورمونی
• لوپوس
• نارسایی کلیه
• سایر بیماری های کلیوی

هیپرکالمی ناشی از دارو

برخی از داروها می توانند باعث هیپرکالمی شوند. این امر به ویژه در مواردی که بیماری کلیوی یا مشکلاتی در نحوه کنترل پتاسیم توسط بدن شما وجود دارد صادق است. همچنین برخی داروها ممکن است میزان پتاسیم را در بدن افزایش دهند.

داروهایی که با هیپرکالمی مرتبط هستند عبارتند از:

• داروهای فشار خون به نام مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE)
• داروهای فشار خون به نام مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین (ARBs)
• داروهای فشار خون به نام مسدود کننده های بتاهپارین، رقیق کننده خون
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
• مکمل های پتاسیم
• دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم شامل آمیلورید (میدامور)، اسپیرونولاکتون (آلداکتون، کاروسپیر) و تریامترن (دیرنیم)
• آنتی بیوتیک ها، از جمله آموکسی سیلین
• مکمل های گیاهی، از جمله علف شیر، زنبق دره، جینسینگ سیبری، توت زالزالک، یا فرآورده هایی از پوست یا زهر خشک وزغ (بوفو، چان سو، سنسو)

علائم هیپرکالمی

پتاسیم عملکرد اعصاب شما را بهبود می بخشد و کمک می کند عکس العمل واکنشی به موقع انجام شود. باز هم، این از طریق سیگنال‌های الکتریکی که از سلولی به سلول دیگر حرکت می‌کنند، اتفاق می‌افتد.

به عنوان بخشی از سیستم عصبی، مغز شما نیز به پتاسیم نیاز دارد. این ماده معدنی به سلول های مغز اجازه می دهد که هم با یکدیگر و هم با سلول های دورتر ارتباط برقرار کنند. تغییرات در سطح پتاسیم با یادگیری، ترشح هورمون‌ها و متابولیسم مرتبط است.

تشخیص هیپرکالمی

پزشک شما را معاینه می کند و به ضربان قلب شما گوش می دهد. از شما سوالاتی در مورد سابقه پزشکی، رژیم غذایی و داروهایتان پرسیده می شود.

مهم است که مطمئن شوید پزشک شما در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله محصولات بدون نسخه مانند گیاهان و سایر مکمل ها، اطلاع دارد.

برای بررسی سطح پتاسیم در خون و ادرار، آزمایش‌های آزمایشگاهی دریافت خواهید کرد. پزشک نتایج خاص شما را توضیح خواهد داد. بسیاری از چیزهای مختلف می توانند بر سطح پتاسیم شما تأثیر بگذارند. اگر سطح پتاسیم شما بالا به نظر برسد، پزشک احتمالا آزمایش خون را تکرار خواهد کرد.

الکتروکاردیوگرام به نام ECG یا EKG ممکن است برای بررسی مشکلات ریتم قلب شما انجام شود. این تست فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می کند.

همه افراد مبتلا به هیپرکالمی تغییراتی ندارند که در نوار قلب قابل مشاهده باشد.

درمان هیپرکالمی

درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• رفتن به یک رژیم کم پتاسیم
• توقف یا تعویض داروهایی که در ایجاد هیپرکالمی نقش دارند
• مصرف دارو برای کاهش پتاسیم بدن قرص های آب (ادرار آور) پتاسیم را از طریق مجاری ادراری حذف می کنند
• درمان بیماری کلیوی، که ممکن است شامل دیالیز باشد، که پتاسیم را از خون شما فیلتر می کند

سایر درمان ها به علت هیپرکالمی بستگی دارد.

برخی از داروها به عنوان اتصال دهنده پتاسیم عمل می کنند:

• پاتیرومر (ولتاسا)
• سدیم پلی استایرن سولفونات (Kayexalate)
• سدیم زیرکونیوم سیکلوسیلیکات (Lokelma)

برای جلوگیری از هیپرکالمی آنها را از طریق دهان مصرف کنید. هیچکدام نباید در مواقع اضطراری استفاده شوند. اگر سطح پتاسیم به طور خطرناکی بالا باشد، مراقبت های اورژانسی از جمله داروهای IV دریافت خواهید کرد.

عوارض هیپرکالمی

هیپرکالمی می تواند باعث تغییرات خطرناک ریتم قلب یا آریتمی های قلبی شود. همچنین می تواند باعث فلج و ضعف شود.