آیا طبیعی است که با خودتان صحبت کنید؟
0 نظر
1145 روز پیش
محققان عمل صحبت کردن با خود را مورد مطالعه قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که این رفتار طبیعی است.
اگرچه اغلب افراد صحبت کردن با خود را مرتبط با مشکلات و بیماری ها می دانند اما متخصصان این موضوع را در تمام سنین طبیعی و حتی در برخی شرایط مفید می دانند.
محققان برای مدت طولانی در حال بررسی عمل صحبت کردن با خود هستند. در دهه 1880، دانشمندان به صحبت کردن افراد با خود، دلیل و اهداف آن علاقه مند بودند.
تحقیقات صحبت با خود را به عنوان بیان کلامی یک موقعیت یا باور درونی تعریف می کند، به این معنی که احساسات درونی، افکار غیرکلامی را در مورد یک موقعیت از طریق گفتار بیان می کند.
در حالی که اغلب کودکان با خود صحبت می کنند، این موضوع نباید باعث نگرانی والدین شود. این روش جهت توسعه زبان، تحریک پذیری در طول کار و بهبود عملکرد در زمان انجام وظایف است.
عادت صحبت کردن با خود ممکن است تا بزرگسالی ادامه داشته باشد و به طور کلی مشکلی ایجاد نمی کند.
همچنین ببینید:
آیا می توانیم شخصیت خود را تغییر دهیم؟
صحبت کردن با خود می تواند فواید متعددی داشته باشد. این موضوع هیچ خطر قابل توجهی برای سلامتی ایجاد نمی کند مگر اینکه فرد علائم دیگری از یک بیماری روانی مانند توهم نیز تجربه کند.
از فواید صحبت کردن با خود در زمان کار و پیروی از مجموعه ای از دستورالعمل ها، بهبود بخشیدن تمرکز و عملکرد است. همچنین ممکن است مهارت های حل مسئله را بهبود بخشد.
یک مطالعه در سال 2012 بررسی کرد که چگونه صحبت کردن با خود بر وظایف جستجوی بصری تأثیر می گذارد. یافتهها نشان میدهد که صحبت کردن با خود در زمان جستجوی اشیا، مانند لباس گمشده یا دسته کلید یا تلاش جهت پیدا کردن یک محصول در فروشگاه، ممکن است به فرد کمک کند آنها را زودتر پیدا کند.
تحقیقات همچنین نشان می دهد که فواید صحبت کردن با خود در زمان ورزش، به چگونگی حرف زدن با خود وابسته است.
گفتگوی منفی ممکن است سبب افزایش انگیزه در ورزش شود اما ممکن است عملکرد را بهبود نبخشد.ولی صحبت کردن با خود به روشی انگیزشی یا آموزشی می تواند عملکرد افراد را بهبود بخشد.
سه دسته صحبت کردن با خود وجود دارد که بسته به لحن صدا متفاوت است. این موارد عبارتند از:
همچنین افراد ممکن است صحبت با خود را به عنوان گفتگوی آشکار یا پنهان انجام دهند. گفتگوی آشکار، استفاده از واژه هایی است که دیگران قادر به شنیدن آن هستند. گفتگوی پنهان، به صورت درونی رخ می دهد و دیگران قادر به شنیدن آن نیستند، برای مثال بیش از اینکه شبیه بلند صحبت کردن باشد، شبیه به لب زدن است.
دلایل متعددی وجود دارد که فرد ممکن است با خود صحبت کند، از جمله:
گفتگو با خود ممکن است به تنظیم و پردازش احساسات کمک کند. به عنوان مثال اگر افراد در مورد احساس عصبی بودن خود صحبت کنند، به موارد زیر کمک می شود:
یک مطالعه در سال 2014 نشان می دهد که افراد مبتلا به اضطراب، از جمله اضطراب اجتماعی، می توانند از صحبت کردن با خود بهره مند شوند.
محققان دریافتند افرادی که به صورت سوم شخص با خود صحبت می کنند می توانند از احساسات ناراحت کننده خود فاصله بگیرند و این احساسات را پردازش، تنظیم و بررسی کنند تا به کاهش اضطراب خودکمک کنند . درگیر شدن در صحبت کردن با خود باعث کاهش اضطراب پس از حوادث استرس زا می شود.
در صورتی که صحبت کردن با خود سبب ایجاد اختلال در زندگی می شود، روش هایی جهت کاهش این رفتار وجود دارد.
نوشتن گفتگوها در یک دفتر روزانه ممکن است به فرد کمک کند افکار خود را از ذهن خود منتقل، فرآیندهای فکری را سازماندهی و استرس و اضطراب را مدیریت کند.
داشتن یک دفتر روزانه به افراد کمک می کند موقعیتهای روزمرهای را که باعث گفتگو با خود می شود را شناسایی کرده و از آنچه سبب ایجاد این موضوع در آینده می شود آگاهی بیشتری پیدا کنند.
تمرین تغییر صحبت کردن با خود به افکار درونی و یا بیان کردن آنها می تواند سبب کاهش این روند شود.
افراد در زمانی که با انتقاد و به صورت منفی با خود صحبت می کنند، ممکن است متوجه شوند که صحبت با خود بر سلامت روان آنها تأثیر می گذارد.
در این وضعیت باید به متخصص سلامت روان مراجعه کرد تا روش افزایش اعتماد به نفس و یا صحبت کردن با خود به سمت مثبت تنظیم شود.
همچنین ببینید:
بررسی عادات رابطه خودشیفتگان!
اگر فرد به عنوان بخشی از توهم با خود صحبت کند، باید از متخصص کمک بگیرد. صحبت کردن با خود و توهم می تواند نشان دهنده بیماری روانی مانند اسکیزوفرنی باشد.
فرد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است تغییراتی را در رفتار و افکار خود متوجه شود، مانند توهم یا هذیان. توهم باعث می شود که فرد چیزهایی را ببیند، بشنود، بچشد یا حس کند که بخشی از دنیای اطراف او نیست و فقط در ذهن او وجود دارد.
شنیدن صداها و پاسخ به آنها یک توهم رایج در اسکیزوفرنی محسوب می شود. این صداها و احساسات برای افراد که آن را تجربه می کنند واقعی به نظر می رسد. محققان بیان می کنند که مغز به این صداها به همان شکلی واکنش نشان می دهد که گویی در حال مکالمه با یک شخص واقعی است.
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نیز ممکن است علاقه خود را به تعاملات روزمره با دوستان و خانواده از دست داده و بیان احساسات را دشوار بدانند واز دنیای واقعی فاصله بگیرند.
برای اکثر افراد صحبت کردن با خود یک رفتار طبیعی محسوب می شود که علائم بیماری روانی به شمار نمی رود.
صحبت کردن با خود ممکن است فوایدی داشته باشد، به ویژه در بهبود عملکرد در وظایف جستجوی بصری. همچنین می تواند به درک وظایف طولانی تر که نیاز به دستورالعمل های زیر دارند کمک کند.والدین نباید نگران کودکان خود با این وضعیت باشند.چراکه صحبت با خود مضر و خطرناک نیست .
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
medicalnewstoday
مطالب مشابه
ارسال نظر
نظرات شما
0 نظر