سندرم خشکی چشم و آنچه باید بدانید
0 نظر
1058 روز پیش
سندروم خشکی چشم در صورت عدم تولید اشک کافی است؛ به این منظور که اشک کافی جهت مرطوب نگه داشتن چشم وجود ندارد. چشم ها همچنین ممکن است دچار عفونت های باکتریایی و التهاب باشند که سبب ایجاد زخم در قرنیه می گردد. سندرم خشکی چشم تقریباً هرگز باعث از دست دادن بینایی به صورت دائمی نمی شود.
رایج ترین علائم سندرم خشکی چشم عبارتند از:
گزینه های بدون نسخه برای خشکی چشم معمولاً شامل قطره چشم، ژل و پماد است. بسیاری از این محصولات دارای موادی هستند که به حفظ رطوبت چشم کمک می کنند.
به دنبال محصولاتی باشید که دارای روان کننده هایی مانند کربوکسی متیل سلولز و الکترولیت هایی مانند پتاسیم هستند.
همچنین ببینید:
فواید روغن ماهی برای درمان خشکی چشم
قطره های چشمی که رطوبت چشم را افزایش می دهند، از رایج ترین درمان ها برای سندرم خشکی چشم محسوب می شوند. اشک مصنوعی نیز برای برخی افراد مفید و موثر است.
چشم پزشک از پلاگ ها جهت مسدود کردن خروجی اشک چشم استفاده می کند. این روش نسبتاً بدون درد و برگشت پذیر است که از دست دادن اشک را کند می سازد.
در صورت تشدید بودن وضعیت، این روش ممکن است به عنوان یک راه حل دائمی توصیه گردد.
رایج ترین دارو که برای سندرم خشکی چشم تجویز می شود، نوعی ضد التهاب به نام سیکلوسپورین است. این دارو میزان اشک چشم را افزایش داده و خطر آسیب به قرنیه را کاهش می دهد.
در صورت تشدید خشکی چشم، ممکن است لازم باشد تا زمانی که دارو اثر میگذارد، از قطرههای کورتیکواستروئیدی برای مدت کوتاهی استفاده کنید.
داروهای جایگزین عبارتند از کولینرژیک ها، مانند پیلوکارپین. این داروها به تحریک تولید اشک کمک می کنند.
در صورت تشدید سندرم خشکی چشم که با درمان های دیگر برطرف نمی شود، پزشک جراحی را توصیه می کند.
خروجی اشک چشم ممکن است به طور دائم مسدود شود تا در این شرایط به چشمان جهت حفظ اشک کمک گردد.
از یک مرطوب کننده جهت افزایش رطوبت اتاق استفاده کرده و از آب و هوای خشک دوری نمایید. محدود کردن استفاده از لنزهای تماسی و مدت زمان استفاده از کامپیوتر یا تلویزیون.
شواهد نشان میدهد مکملهای اسید چرب امگا 3 برای افراد مبتلا به خشکی چشم مفید هستند.
معمولاً افراد باید حداقل به مدت 3 ماه به طور منظم از این مکملها استفاده کنند تا بهبودی حاصل شود.
با این حال، یک مطالعه در سال 2018 ، نتیجه گرفت که مکملهای امگا 3 در درمان خشکی چشم متوسط تا شدید بهتر از دارونما نیستند.
اگر خشکی چشمهای شما ناشی از عوامل محیطی است، سعی کنید تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنید، مانند اجتناب از قرار گرفتن در معرض دود سیگار و محافظت از چشمان خود در خارج از منزل با عینک به ویژه در زمانی که باد می وزد.
استفاده از مرطوب کننده در خانه می تواند رطوبت موجود در منزل را جهت پیشگیری از خشکی چشم حفظ کند.
لنزهای نرم معمولا برای افراد با خشکی چشم بهتر از لنزهای تماسی سخت هستند.
لنزهای نرم مرطوب می مانند و به چشم اجازه می دهند بهتر از لنزهای سخت رطوبت را نگه دارد.
اشک دارای سه لایه بیرونی چربی، لایه میانی مایع و لایه مخاط داخلی می باشد.
با وجود التهاب غده های تشکیل دهنده اشک؛ سندروم خشکی چشم ایجاد می شود. در این شرایط چشم نمی تواند رطوبت کافی را حفظ نماید.
سندرم خشکی چشم در افراد 50 سال و بالاتر بیشتر رایج است. تخمین زده می شود که تعداد خیلی زیادی در این گروه سنی مبتلا به این وضعیت هستند.
این وضعیت اغلب زنان را تحت تاثیر قرار می دهد، اما در مردان نیز رخ می دهد.
زنان باردار، تحت درمان جایگزین هورمونی یا یائسگی بیشتر در معرض خطر هستند. شرایط زیر نیز می تواند خطر را افزایش دهد:
برخی معتقدند قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور آبی که از صفحه نمایش کامپیوتر منتشر می شود در ایجاد سندرم خشکی چشم موثر است.
با این حال مشخص است که خیره شدن به صفحه کامپیوتر برای ساعت طولانی، سبب عدم پلک زدن و درنهایت خشکی چشم می شود.
همچنین ببینید:
خشکی چشم چیست و چطور درمانش کنیم؟
به طور کلی سندروم خشکی چشم یک بیماری مزمن در نظر گرفته می شود؛ که می توان آن را به طور موثر کنترل کرد اما درمان نمی شود.
استفاده از پنکه در زمان خواب یا قرار گرفتن در معرض جریان هوا علائم خشکی چشم را تشدید می کند. توصیه می گردد که پماد را در طول شب استفاده کرده تا رطوبت کافی آن حفظ شود.
خشکی چشم در شب معمولاً نتیجه مواردی است که در طول روز انجام می شود. بنابراین اگر تمام روز به کامپیوتر یا کتاب خیره میشوید، خشکی چشم در شب رخ می دهد.
در صورت وجود خشکی چشم که سبب ایجاد اختلال در بینایی شده است، فورا به چشم پزشک یا اپتومتریست مراجعه کنید.
خشکی چشم بهتر است زودتر درمان شود؛ در صورت عدم درمان؛ کنترل آن دشوار خواهد بود.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
healthline
مطالب مشابه
ارسال نظر
نظرات شما
0 نظر