0 نظر

1088 روز پیش

آرتریت روماتوئید چیست؟

آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خودایمنی مزمن، پیشرونده و ناتوان کننده است که باعث التهاب، تورم و درد در مفاصل و اطراف آن می شود و می تواند سایر اندام های بدن را تحت تاثیر قرار دهد.

روماتیسم مفصلی معمولاً در ابتدا دست ها و پاها را درگیر می کند، اما می تواند در هر مفصلی رخ دهد.

علائم رایج شامل سفت شدن مفاصل و محدودیت حرکتی، به ویژه هنگام بیدار شدن در صبح یا پس از مدتی نشستن است. برخی افراد احساس خستگی می کنند.

آرتریت روماتوئید 1% از جمعیت جهان و بیش از 1.3 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد.

آرتریت روماتوئید چیست؟

 RAیک بیماری خود ایمنی و سیستمیک است، به این معنی که می تواند کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد. زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی فرد، بافت‌های سالم بدن را با مهاجمان خارجی اشتباه بگیرد.

همچنین ببینید:

تشخیص آرتریت با استفاده از MRI

علائم روماتیسم مفصلی گردن

علائم و نشانه‌های RA معمولاً در مچ دست، دست‌ها یا پاها بروز می‌کنند و عبارتند از:

• درد در بیش از یک مفصل
• سفتی در بیش از یک مفصل که بیش از 30 دقیقه طول بکشد
• تورم در بیش از یک مفصل
• درگیری متقارن مفصل
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• ضعف
• بدشکلی مفصل
• از دست دادن عملکرد و تحرک
• بی ثباتی هنگام راه رفتن

با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، افراد معمولاً تا زمانی که در سن 60 سالگی هستند، به RA تشخیص داده نمی شوند. علائم ممکن است به آرامی شروع شده و اغلب به مرور زمان تشدید یابد.

در صورت از بین رفتن علائم یا خفیف شدن وضعیت؛ بهبودی حاصل می گردد. اکثر افراد همچنان به بهبودی دست می یابند.

RAمعمولاً مفاصل یکسانی را در هر دو طرف بدن تحت تأثیر قرار می دهد. درد و سفتی پس از خواب یا دوره های عدم تحرک بدتر می شود.

RAشدید می تواند منجر به عوارض دیگری در سراسر بدن و آسیب مفصلی شود که سبب ناتوانی می گردد. درمان می تواند به مدیریت شدت علائم کمک کرده و احتمال بروز عوارض را کاهش دهد.

درمان

هدف از درمان موارد زیر است:

• پیشگیری از تشدید بیماری
• کاهش التهاب مفاصل
• تسکین درد
• کاهش هر گونه از دست دادن عملکرد ناشی از درد، آسیب مفصل یا تغییر شکل
• کاهش سرعت یا جلوگیری از آسیب به مفاصل و اندام ها

گزینه ها شامل داروها، فیزیوتراپی، کاردرمانی و جراحی است.

داروها برای مدیریت علائم

برخی از داروها می توانند به کاهش علائم و کند شدن پیشرفت بیماری کمک کنند.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی

این داروها از داروخانه ها در دسترس هستند. استفاده طولانی مدت و دوزهای بالا می تواند منجر به عوارض جانبی شود. این شامل:

• کبودی
• زخم معده
• فشار خون بالا
• مشکلات کلیوی و کبدی

کورتیکواستروئیدها درد و التهاب را کاهش می دهند و ممکن است به کند کردن آسیب مفاصل کمک کنند، اما نمی توانند RA را درمان کنند. اگر NSAID ها مؤثر نباشند، پزشک ممکن است استروئید را به مفصل تزریق کند. تسکین معمولاً سریع است، اما تأثیر آن متغیر است. بسته به شدت علائم ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشد.

پزشک تزریق را به بیش از سه بار در سال محدود می کند زیرا بر ساختارهای بافت نرم در مفاصل تأثیر می گذارد. تزریق‌های مکرر می‌تواند به ساختارها آسیب رسانده یا باعث کنده شدن آن‌ها در محل اتصال به استخوان شود.

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs)

درمان با داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) به تنهایی یا با سایر درمان ها در افراد مبتلا به RA متوسط ​​تا شدید توصیه می شود. متوترکسات نمونه ای از DMARD می باشند.

DMARDها بر نحوه عملکرد سیستم ایمنی تأثیر می گذارند. آنها می توانند پیشرفت RA را کاهش داده و با تداخل سیستم ایمنی بیش فعال از آسیب دائمی به مفاصل و سایر بافت ها جلوگیری کنند. افراد معمولا DMARD را برای همیشه مصرف می کنند.

این نوع داروها در صورتی مؤثر هستند که فرد در مراحل اولیه RA از آنها استفاده کند، اما ممکن است چندین هفته تا چند ماه طول بکشد تا کاملاً مزایای آن را تجربه کند. برخی افراد ممکن است مجبور شوند انواع مختلفی از DMARD ها را قبل از یافتن مناسب ترین آنها امتحان کنند.

عوارض جانبی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• آسیب کبدی
• اختلالات مربوط به سیستم ایمنی
• افزایش خطر ابتلا به عفونت ها
• ریزش مو
• زخم های دهان
• حالت تهوع، ناراحتی معده
• شمارش غیر طبیعی خون

درمان های بیولوژیکی

درمان‌های بیولوژیکی مانند مهارکننده‌های فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-alpha) نیز نحوه عملکرد سیستم ایمنی را تغییر می‌دهند. هنگامی که بدن انسان با عفونت درگیر می شود، TNF-alpha یک ماده التهابی تولید می کند. مهارکننده های TNF-alpha این ماده را سرکوب کرده و به جلوگیری از التهاب کمک می کنند.

مهارکننده های TNF-alpha می توانند درد، سفتی و مفاصل متورم یا حساس را کاهش دهند. افراد معمولاً 2 هفته پس از شروع درمان متوجه بهبودی می شوند.

عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:

• خطر بیشتر عفونت
• لوپوس
• نارسایی احتقانی قلب
• لنفوم
• واکنش های پوستی

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی می تواند می تواند استرس مفاصل دردناک را به حداقل برساند. برای مثال افرادی که انگشتان دردناک دارند، ممکن است از ابزار مخصوص استفاده کنند.

عمل جراحی

در برخی موارد، پزشک ممکن است جراحی را به موارد زیر توصیه کند:

• ترمیم مفاصل آسیب دیده
• اصلاح ناهنجاری ها
• کاهش درد

روش های زیر امکان پذیر است:

• جراحی آرتروسکوپی، روشی برای برداشتن بافت ملتهب مفصل
• جراحی برای آزاد کردن تاندون های عامل خم شدن غیرمعمول انگشتان
• انتشار تونل کارپال برای تسکین فشار عصبی در دست و مچ
• آرتروپلاستی یا تعویض کامل مفصل

درمان های خانگی

چندین روش می تواند به فرد در مدیریت RA کمک کند:

• استراحت، به خصوص در هنگام تشدید  RA
• ورزش هایی مانند شنا، برای تقویت سلامت کلی و تحرک و تقویت عضلات اطراف مفصل
• کنترل وزن، که می تواند از استرس اضافی روی مفاصل جلوگیری کند
• استفاده از کمپرس گرم یا سرد
• مدیتیشن

رژیم غذایی

رژیم غذایی متنوع و متعادل می تواند به کنترل التهابی که باعث علائم RA می شود کمک کند. همچنین به فرد کمک می کند تا وزن خود را مدیریت کرده و استرس روی مفاصل را کاهش دهد.

رژیم مدیترانه ای گزینه مناسبی برای بسیاری از افراد مبتلا به RA است. این رژیم غذایی بر غذاهای ضد التهاب تمرکز دارد، مانند:

• مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه که سرشار از آنتی اکسیدان هستند
• ماهی های چرب مانند سالمون یا ماهی تن که سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 هستند
• روغن زیتون که دارای چربی تک غیراشباع سالم برای قلب است
• آجیل، منبع مناسبی از چربی های تک غیراشباع و سایر مواد مغذی است
• غلات کامل که دارای فیبر و آنتی اکسیدان برای کمک به تقویت سلامت قلب هستند
• حبوبات، از جمله نخود و لوبیا، که منبع سالم پروتئین به شمار می روند

افراد مبتلا به RA علاوه بر این باید غذاهای غنی از کلسیم را برای حمایت از استخوان های قوی مصرف کنند، زیرا برخی از داروهای RA می توانند خطر پوکی استخوان را افزایش دهند. منابع مناسب شامل لبنیات کم چرب و سبزیجات با برگ سبز تیره است.

از آنجایی که کم خونی می تواند در طول تشدید RA رخ دهد و باعث خستگی شود، باید افراد غذاهای غنی از آهن را در رژیم غذایی خود بگنجانند، از جمله:

• گوشت کم چرب
• سبزیجات
• غلات غنی شده
• حبوبات
• تخم مرغ

علت روماتیسم مفصلی گردن

محققان نمی دانند چه چیزی باعث اختلال در عملکرد سیستم ایمنی شده که منجر به RA می شود.

به نظر می رسد برخی افراد دارای عوامل ژنتیکی هستند که احتمال ابتلا به RA را افزایش می دهد. نظریه دیگر این است که باکتری یا ویروس در افرادی که دارای این ویژگی ژنتیکی هستند باعث ایجاد RA می شود.

در RA ، آنتی بادی های سیستم ایمنی به سینوویوم، پوشش صاف مفصل حمله می کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، درد و التهاب ایجاد می شود.

التهاب باعث ضخیم شدن سینوویوم می شود. در نهایت در صورت عدم درمان، می‌تواند به غضروف؛ بافت همبند که انتهای استخوان‌ها را بالشتک می‌کند، حمله کرده و آن را از بین ببرد.

تاندون ها و رباط هایی که مفصل را در کنار هم نگه می دارند نیز می توانند ضعیف و کشیده شوند. مفصل در نهایت شکل و پیکربندی خود را از دست می دهد. آسیب می تواند شدید باشد.

آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت

RAیک بیماری خود ایمنی است که باعث التهاب در مفاصل شده که منجر به درد، سفتی و تورم می شود. استئوآرتریت منجر به بسیاری از علائم مشابه آرتریت روماتوئید می شود، اما به دلیل ساییدگی و پارگی طبیعی مفاصل است.

در حالی که RA معمولاً مفاصل یکسانی را در هر دو طرف بدن تحت تأثیر قرار می دهد، آرتروز ممکن است فقط یک طرف را تحت تأثیر قرار دهد.

فقط پزشک می تواند این شرایط را تشخیص دهد.

عوامل خطر

افراد با خطر بالاتر ابتلا به RA ممکن است شامل افراد زیر باشد:

• داشتن سن بیش از 60 سال
• زنان
• دارای ویژگی های ژنتیکی خاص
• چاقی
• سیگار کشیدن؛ یا والدین آنها در کودکی سیگار می کشیدند

عوارض روماتیسم مفصلی گردن

افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید در معرض خطر ابتلا به برخی بیماری های دیگر از جمله:

• بیماری قلبی
• چاقی
• دیابت
• فشار خون بالا

آسیب مفصلی که با RA رخ می دهد می تواند انجام فعالیت های روزانه را دشوار سازد. RA همچنین می تواند غیر قابل پیش بینی باشد.

این عدم اطمینان می تواند منجر به موارد زیر شود:

• افسردگی
• اضطراب
• استرس

همچنین خطر ابتلا به شرایط مختلف دیگر، از جمله:

سندرم تونل کارپال، که می تواند باعث درد، بی حسی و گزگز در انگشتان دست شود.

التهاب، که می تواند ریه ها، قلب، رگ های خونی، چشم ها و سایر قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار دهد

میلوپاتی گردنی، به دلیل التهاب و تخریب بافت سینوویال در ستون فقرات گردنی

واسکولیت یا التهاب رگ‌های خونی که می‌تواند بر جریان خون به بافت‌ها و بر عملکرد اندام‌ها تأثیر بگذارد

آسیب می تواند در تاندون های نزدیک مفاصل رخ دهد. حساسیت به عفونت‌ها و خطر ابتلا به سرماخوردگی، آنفولانزا، ذات‌الریه، کووید-19 و سایر بیماری‌ها در فرد افزایش می‌یابد، به‌ ویژه اگر از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی برای مدیریت RA استفاده می‌کند.

همچنین ببینید:

انواع آرتریت و درمان آن

تشخیص روماتیسم مفصلی گردن

ممکن است تشخیص آرتریت روماتوئید در مراحل اولیه برای پزشک دشوار باشد، زیرا می تواند شبیه سایر بیماری ها باشد.

پزشک علائم بالینی التهاب را در فرد بررسی می‌کند و از او می‌پرسد که چه مدت در آنجا بوده و علائم چقدر شدید است. آنها همچنین یک معاینه فیزیکی برای بررسی تورم، محدودیت های عملکردی یا سایر تظاهرات غیر معمول انجام می دهند.

آنها همچنین ممکن است آزمایش را توصیه کنند، از جمله:

آزمایش خون

آزمایش خون می تواند به تشخیص RA و رد سایر بیماری ها کمک کند. آنها عبارتند از:

• پپتید سیترولینه حلقوی
• فاکتور روماتوئید
• سرعت رسوب گلبول قرمز
• پروتئین واکنشی C

اسکن تصویربرداری و اشعه ایکس

اشعه ایکس یا ام آر آی از مفصل می تواند به پزشک کمک کند تا نوع آرتریت را تشخیص دهد و پیشرفت آرتریت روماتوئید را در طول زمان بررسی کند.

معیارهای تشخیصی

دستورالعمل های سال 2010 معیارهای زیر را برای تشخیص RA توصیه می کند:

• تورم حداقل در مفصل وجود دارد و علت دیگری ندارد
• نتایج حداقل یک آزمایش خون نشان دهنده وجود RA است
• علائم حداقل به مدت 6 هفته وجود داشته باشد

شرایط با علائم مشابه

پزشک باید RA را از سایر بیماری ها با علائم مشابه، تشخیص دهد:

• آرتروز
• لوپوس
• آرتریت پسوریاتیک (PSA)
• سندرم شوگرن
• آرتریت سپتیک
• بیماری لایم

درمان های مکمل

برخی افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید از درمان‌های مکمل زیر استفاده می‌کنند، اما شواهد علمی کمی برای تایید این کار وجود دارد:

• طب سوزنی
• کایروپراکتیک
• ماساژ
• استئوپاتی

پیشگیری از روماتیسم مفصلی گردن

محققان به دنبال راه هایی برای پیشگیری از RA هستند، اما راه خاصی برای انجام این کار وجود ندارد. آنها توانسته اند شروع RA را به تأخیر بیندازند.

شیوه های سبک زندگی که ممکن است به شما کمک کند عبارتند از:

• اجتناب یا ترک سیگار
• پیروی از اقدامات بهداشتی برای کاهش خطر عفونت، از جمله بهداشت دندان برای جلوگیری از بیماری لثه
• پیروی از یک رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات تازه که حاوی آنتی اکسیدان هستند

در حال حاضر سیگار تنها موردی است که ارتباط قوی با RA دارد.

نتیجه کلی

RAیک بیماری خودایمنی دردناک و مزمن است که می تواند باعث آسیب مفاصل شود و انجام وظایف روزانه را برای فرد دشوار کند. این موضوع می تواند مفاصل را تحت تاثیر قرار دهد اما همچنین منجر به التهاب در سراسر بدن شود.

افراد که درد و تورم را در دو یا چند مفصل دارند باید به پزشک مراجعه کنند، زیرا درمان زودهنگام می‌تواند خطر مشکلات طولانی‌ مدت را کاهش دهد.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday