تکرر ادرار در بارداری و هر آنچه باید بدانید
0 نظر
1062 روز پیش
تکرر ادرار در دوران بارداری رایج است و دلیلی برای نگرانی نیست، اما فرد باردار در صورت احساس درد در هنگام ادرار یا سایر علائم عفونت دستگاه ادراری (UTI) باید به پزشک مراجعه کند.
تکرر ادرار یکی از نشانه های رایج در اوایل بارداری است. تکرر ادرار در ابتدا به دلیل افزایش سطح هورمون های پروژسترون و گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) رخ می دهد.
در حالی که برخی افراد باردار ممکن است تغییرات خفیفی را تجربه کنند، برخی دیگر ممکن است نیاز شدید به مراجعه مداوم دستشویی در طول شبانه روز داشته باشند.
این شرایط می تواند در اواخر بارداری دوباره ایجاد شود، به دلیل رشد رحم و جنین که به مثانه فشار وارد می کند.
افراد باردار در صورت داشتن تب یا لرز و سوزش ادرار در زمان دفع ادرار، باید فورا به پزشک مراجعه کنند زیرا ممکن است دلیل آن عفونت مجاری ادراری (UTI) باشد. علائم دیگر ممکن است شامل کمردرد یا افزایش شدید نیاز به ادرار کردن در مدت زمان کوتاهی باشد.
همچنین ببینید:
تکرر ادرار ؛ علل، تشخیص و درمان آن
اگرچه علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، بسیاری از افراد باردار متوجه می شوند که در سه ماهه اول بارداری خود (هفته 1 تا هفته 12) به دفعات بیشتری نیاز به ادرار دارند. برخی افراد ممکن است در دوران بارداری با رشد جنین و فشار بر روی مثانه، مجرای ادرار و عضلات کف لگن، نشت یا بی اختیاری ادرار استرسی (SUI) را تجربه کنند.
گاهی اوقات علائم تکرر ادرار نشان دهنده نوعی بیماری مانند عفونت دستگاه ادراری است.
افراد باردار در معرض خطر بیشتری برای UTI هستند. طبق یک مطالعه از مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تقریباً 8٪ افراد باردار به عفونت ادراری مبتلا می شوند.
در صورت عدم درمان، عفونت ادراری می تواند یک خطر جدی برای سلامتی فرد باردار و جنین در حال رشد ایجاد کند.
پزشکان اغلب می توانند تکرر ادرار را بر اساس علائم فرد تشخیص دهند. علاوه بر معاینه فیزیکی، ممکن است سوالاتی در مورد دفعات مراجعه به سرویس بهداشتی و میزان دفع در هر بار به تشخیص این موضوع کمک می کند.
اگر پزشک مشکوک باشد که علائم مربوط به بارداری نیست، ممکن است یک یا چند آزمایش تجویز کند.
تکرر ادرار یکی از علائم اولیه بارداری است و می تواند از چند هفته اول پس از بارداری شروع شود.
با این حال، اکثر افراد ممکن است در هفته های 10 تا 13 به علت افزایش فشار رحم روی مثانه آن را تجربه کنند.
بدن پروژسترون و hCG تولید می کند که هر دو هورمون بارداری هستند و می توانند منجر به تکرر ادرار شوند.
در دوران بارداری، خون رسانی بدن برای حمایت از جنین افزایش می یابد. تقریباً 20 تا 25 درصد خون فرد از طریق کلیه ها فیلتر شده و از بدن به عنوان ضایعات یا ادرار خارج می شود. هر چه بدن فرد خون بیشتری تولید کند، کلیههای او برای شستشوی مایع اضافی سخت تر عمل میکنند.
فشار یکی دیگر از عوامل موثر در این وضعیت محسوب می شود. با بزرگ شدن رحم، مثانه، مجرای ادرار و عضلات کف لگن را فشار می دهد و تکرر ادرار افزایش می یابد.
ورزش های کف لگن که به عنوان ورزش های کگل نیز شناخته می شوند، می توانند عضلات لگن و مجرای ادرار را تقویت کرده و از مثانه حمایت کنند. انجام تمرینات کگل در دوران بارداری ممکن است به برخی افراد کمک کند تا کنترل جریان ادرار خود را دوباره به دست آورند.
انجام تمرینات کگل در دوران بارداری و بعد از زایمان بی خطر است.
برای انجام تمرینات کگل، مثانه را خالی کنید و مراحل زیر را دنبال کنید:
هیدراته ماندن با مصرف 8 تا 12 لیوان آب در روز در دوران بارداری حیاتی است. با این حال، چند موارد وجود دارد که فرد باردار می تواند برای کاهش جریان خون انجام دهد، از جمله:
هر فرد به طور متوسط بین 6 تا 7 بار در روز به دستشویی می رود، اگرچه این تعداد بسته به میزان مصرف مایعات افراد دارد؛ که می تواند متفاوت باشد.
دفع ادرار بین 4 تا 10 بار در روز نیز در صورت سلامتی فرد و احساس راحتی او طبیعی است.
در واقع میزان طبیعی دفع ادرار در خانم های باردار متفاوت است. ممکن است یک خانم باردار به طور معمول 8 بار در روز برای دفع ادرار به دستشویی مراجعه نماید. این میزان هنگام بارداری به 10 بار در روز می رسد.
تکرر ادرار مرتبط با بارداری ممکن است در سه ماهه دوم کاهش یابد، اما معمولا در هفته های پایانی بارداری برمی گردد. پس از تولد نوزاد، این وضعیت برطرف می شود.
همچنین ببینید:
علائم و درمان رفلاکس بارداری
تکرر ادرار نوعی علائم طبیعی بارداری است. با این حال می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد که ممکن است نیاز به درمان پزشکی داشته باشد.
افراد بارداری که علائم اضافی UTI از جمله ادرار دردناک را نشان می دهند، باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمایند.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
medicalnewstoday
مطالب مشابه
ارسال نظر
نظرات شما
0 نظر