0 نظر

1098 روز پیش

انسولین چیست؟

انسولین هورمونی است که به تنظیم قند خون کمک می کند. اگر فرد نتواند انسولین تولید کند یا به آن پاسخ دهد، ممکن است به دیابت مبتلا شود. در این شرایط باید انسولین را از روش های مختلفی از جمله سرنگ موجود در اندازه های مختلف دریافت کرد.

در حال حاضر چهار روش اصلی برای دریافت انسولین وجود دارد: سرنگ، قلم، پمپ و دستگاه های استنشاقی. نحوه مصرف انسولین ممکن است بسته به سبک زندگی، سطح قند خون و رژیم غذایی متفاوت باشد.

سرنگ‌های انسولین این ماده را از طریق سوزن تحویل می دهند؛ که در اندازه های مختلف با دوز متفاوت و همچنین هزینه های مختلف موجود می باشند.

دیابت به وضعیتی اطلاق می شود که توانایی بدن برای پردازش قند خون را مختل می سازد. انواع مختلفی از دیابت وجود دارد، اما تمامی آنها به دلیل عدم تولید یا استفاده نکردن هورمونی به نام انسولین توسط بدن منجر به نامنظم شدن سطح قند خون می شوند. این امر باعث تجمع گلوکز در خون شده و در نهایت باعث مشکلات سلامتی می گردد.

انسولین هورمونی است که پانکراس برای کمک به بدن در استفاده از گلوکز برای انرژی تولید می کند. افراد مبتلا به دیابت می توانند از انسولین برای تنظیم سطح گلوکز خون و حفظ آن در محدوده سالم استفاده کنند. انواع مختلفی از انسولین وجود دارد که بسته به سرعت کاهش قند خون و مدت زمانی که می توانند این کار را انجام دهند، متفاوت هستند.

راه‌های زیادی وجود دارد که افراد می‌توانند انسولین را دریافت کنند. روشی که فرد انتخاب می کند ممکن است به سبک زندگی، بیمه و دیگر شرایط او بستگی داشته باشد. یک روش رایج که بسیاری از افراد انتخاب می کنند سوزن و سرنگ است که در آن از سرنگ برای کشیدن انسولین از ویال یا بطری استفاده می کنند.

همچنین ببینید:

ورزش تولید انسولین را بهبود می بخشد!

اندازه های مختلف سرنگ انسولین

سرنگ های انسولین در اندازه های مختلف برای کمک به تحویل دوزهای مختلف انسولین موجود است. اکثر سرنگ ها در اندازه های 30 واحد یا 0.3 میلی لیتر، 50 واحد (0.5 میلی لیتر) و 100 واحد (1 میلی لیتر) هستند. این معیارها به اندازه بدنه و مقدار انسولین در سرنگ اشاره دارد. بدنه ها دارای علامت گذاری در فواصل زمانی 1 یا 2 واحدی هستند تا به افراد کمک کنند دوز مصرفی خود را اندازه گیری کنند.

سوزن روی سرنگ نیز در اندازه های مختلف موجود است.

طول سوزن تعیین کننده عمق نفوذ آن است. از آنجایی که آنها فقط باید به لایه چربی بروند ( نه عضله)، سوزن ها خیلی بلند نیستند. آنها معمولا در اندازه های مختلف از 4 میلی متر تا 12.7 میلی متر در دسترس هستند.

درجه سوزن به ضخامت آن اشاره دارد. سوزن‌های نازک‌ تر ممکن است راحت ‌تر باشند، در حالی که سوزن‌های ضخیم‌ تر ممکن است سریع‌ تر انسولین را تجویز کنند. هر چه درجه سوزن بالاتر باشد، سوزن نازک تر است. آنها معمولا در اندازه های 28 تا 31 موجود هستند.

اهمیت طول و ضخامت سوزن

شواهد نشان می دهد که سایز بدن فرد بر کارآیی و نشت احتمالی انسولین از طریق سوزن های کوتاه تر تاثیری ندارد. علاوه بر این، بعید است که ضخامت پوست از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

یک مطالعه در سال 2020 نشان می دهد که افراد بیشتر ترجیح می دهند از سوزن های کوتاه تر استفاده کنند. در بیشتر موارد، ممکن است برای افراد توصیه شود که از سوزن هایی با طول بین 4 تا 8 میلی متر استفاده کنند.

افراد همچنین ممکن است سوزن های نازک تری را ترجیح دهند، زیرا معمولاً استفاده از آنها راحت تر از سوزن های ضخیم تر است. مطالعه‌ای در سال 2015 اشاره می‌کند که سوزن‌های نازک ‌تر معمولاً درد کمتری دارند و وارد کردن آن‌ها راحت ‌تر است.

در حالی که استفاده از سوزن با اندازه مناسب برای افراد مهم است، نحوه چرخش مناسب ناحیه تزریق نیز دارای اهمیت است. این موضوع در کنترل قندخون و پیشگیری از بروز عوارض جانبی احتمالی موثر است.

انتخاب اندازه مناسب سوزن سرنگ انسولین

به طور کلی، توصیه می شود افراد از سوزن کوتاه و نازک استفاده کنند.

اگر فرد از سوزن بیش از حد طولانی استفاده کند، ممکن است به طور تصادفی یک تزریق عضلانی دردناک انجام دهد. در این شرایط انسولین بسیار سریع تر از حد معمول جذب و باعث ایجاد عوارض می گردد. استفاده از سوزن ضخیم ‌تر از حد معمول منجر به تزریق دردناک‌ می‌شود.

اندازه بدنه معمولاً به اندازه دوز مورد نیاز فرد بستگی دارد و ممکن است برای دوزهای مختلف به اندازه های متعددی نیاز باشد. توصیه می شود اندازه ای را انتخاب کنید که برای دریافت یک دوز مناسب باشد. برای مثال ممکن است اندازه گیری دوز 10 واحدی با سرنگ 30 واحدی و دوز 55 واحدی با سرنگ 100 واحدی آسان تر باشد.

نحوه استفاده از سرنگ انسولین

از آنجایی که بدن از آنزیم های گوارشی برای تجزیه انسولین استفاده می کند، فرد باید از تزریق زیر پوستی برای رساندن انسولین به لایه چربی زیر پوست استفاده کند. سپس انسولین می تواند به طور پیوسته در جریان خون جذب شود، جایی که به سلول های سراسر بدن می رسد.

برای کشیدن انسولین به سرنگ، باید موارد زیر را رعایت کرد:

1. آماده سازی لوازم: پس از شستن دست ها، فرد باید یک سوزن تازه و ویال انسولین آماده کند. سپس نوع انسولین را بررسی کنند. همچنین ممکن است لازم باشد انسولین را به آرامی مخلوط کنند.
2. آماده کردن ویال: اکنون فرد می تواند پوشش محافظ را از روی ویال انسولین برداشته و روی آن را با پد الکل استریل کند.
3. آماده کردن سرنگ: آنها می توانند درپوش را از سوزن جدا کرده و به اندازه دوز مورد نیاز توسط پیستون سرنگ، انسولین بکشید. سوزن را از لاستیک بالای ویال وارد کرده و برای کشیدن انسولین باید شیشه و سرنگ به صورت وارونه قرار گیرند. سپس باید پیستون کشیده شود تا دوز مورد نیاز وارد سرنگ گردد.
4. بررسی سرنگ: قبل از برداشتن سوزن، فرد باید سرنگ را از نظر وجود حباب بررسی کند. در صورت وجود حباب، کنار سرنگ ضربه بزنید تا حباب ها به سمت بالا شناور شوند. سپس با استفاده از پیستون حباب ها را به بیرون فشار دهید و تا زمانی که سرنگ دوز مناسبی پیدا کند، به سمت داخل بکشید.
5. خارج کردن سوزن: اکنون فرد می تواند با خیال راحت سوزن را از ویال خارج کند. آنها باید مطمئن شوند که سوزن تا زمانی که تزریق نکرده اند به چیزی برخورد نکند.

همچنین ببینید:

مواردی که به انسولین آسیب می رسانند را بشناسید!

نواحی متداول تزریق می تواند شامل شکم، لگن، ران، باسن و پشت بازوها باشد. برای تجویز انسولین، فرد باید:

1. انتخاب محل مورد نظر: انتخاب کنید در کدام ناحیه انسولین تزریق شود. در حالت ایده آل، باید با محل تزریق قبلی متفاوت باشد، بنابراین فرد از ناحیه خاصی از پوست بیش از حد استفاده نمی کند. پس از تصمیم گیری، فرد باید محل را با پد الکل تمیز کند.
2. پوست را بگیرید: اکنون که ناحیه تمیز است، فرد باید پوست و بافت چربی را بین انگشت شست و انگشت اول قرار دهد.
3. سوزن را وارد کنید: با یک حرکت سریع، فرد اکنون می تواند سوزن را در پوستی که فشار داده شده وارد کند. هنگامی که سوزن وارد می شود، فرد می تواند پوست را آزاد کند.
4. تزریق انسولین: اکنون که سوزن در جای خود قرار گرفته است، فرد می تواند به آرامی پیستون را فشار دهد تا دوز انسولین را تزریق کند. پس از تجویز دوز، فرد باید سوزن را به مدت پنج ثانیه در محل نگه دارد.
5. برداشتن سوزن: اکنون فرد می تواند سوزن را مستقیماً بیرون بکشد و فشار ملایمی روی محل تزریق وارد کند تا از نشت انسولین به بیرون جلوگیری کند. محل را مالش ندهید.
6. دور انداختن سرنگ: سرنگ استفاده شده را در جای امن مانند ظرف قرار دهد. می توان زباله های پزشکی را طبق استانداردهای اداره بهداشت دفع کرد.

خلاصه کلی

برای افراد مبتلا به دیابت، تزریق انسولین جهت حفظ سلامت آنها ضروری است. استفاده از سوزن و سرنگ یک روش رایج برای بسیاری از افراد جهت دریافت انسولین است.

برای افرادی که به طور منظم انسولین دریافت می کنند، اندازه سرنگ و سوزن می تواند تفاوت زیادی در کنترل راحتی و سطح گلوکز خون آنها ایجاد کند. اگر افراد در مورد اندازه و تکنیک سوزن نگرانی دارند، می توانند این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday