0 نظر

891 روز پیش

خودشیفتگی جنسی

زمانی اتفاق می‌افتد که فرد دیدگاه غیرواقعی نسبت به تمایلات جنسی خود داشته باشد. آنها ممکن است از نظر جنسی دچار تصور اغراق آمیز از مهارت های جنسی خود باشند. آنها همچنین ممکن است فقط به رضایت جنسی خود اهمیت دهند. این ویژگی ها می تواند حفظ روابط سالم را دشوار کند.

خودشیفته جنسی فردی است که دارای ویژگی های خودشیفتگی مانند استحقاق، همدلی کم یا برتری در زمینه جنسی است. آنها ممکن است دیگران را برای برآورده کردن نیازهای جسمی و جنسی خود وادار کنند و ممکن است به خواسته ها یا نگرانی های دیگران اهمیتی ندهند.

تعریف خودشیفتگی جنسی

خودشیفتگی جنسی به الگویی از تعامل جنسی خودمحورانه اشاره دارد که شامل صفات خودشیفتگی است و فقط در رفتار و نگرش جنسی فرد نسبت به رابطه جنسی ظاهر می شود. معمولاً شامل سواستفاده از دیگران، عدم همدلی با دیگران، احساس برتری و نیاز مفرط به تحسین از دیگران است.

بسیاری از تحقیقات اولیه در مورد خودشیفتگی جنسی ناشی از مطالعاتی است که الگوهای مشخصی از باورهای خودمحور، رفتارهای مخرب و تجاوز جنسی را شناسایی کرده است.

همچنین ببینید:

بررسی عادات رابطه خودشیفتگان!

علائم

محققان مقیاس خودشیفتگی جنسی را برای برجسته کردن مؤلفه‌های مهم خودشیفتگی که معمولاً در حوزه‌های جنسی فعال هستند، توسعه دادند. این الگوهای رفتاری معمولاً عبارتند از:

• استثمار جنسی
• استحقاق جنسی
• همدلی جنسی پایین
• احساس داشتن مهارت های جنسی بالا

علاوه بر موارد فوق، خودشیفته های جنسی ممکن است ویژگی های زیر را نیز نشان دهند:

• سطح بالای اعتماد به نفس جنسی
• مشغله جنسی و جستجوی احساسات جنسی
• سطوح بالای خیانت
• حساسیت به انتقاد درک شده

خودشیفتگی جنسی در مقابل NPD یا اختلال شخصیت خودشیفته

NPD یک اختلال شخصیت خودشیفته است، به این معنی که افراد مبتلا به این وضعیت ممکن است در تنظیم احساسات و رفتار خود با مشکلاتی مواجه شوند. فرد مبتلا به NPD ممکن است احساسات شدید و متغیر، نگرانی بیش از حد در مورد قدرت و کفایت شخصی را تجربه کند.

اگرچه خودشیفتگی جنسی و NPD ممکن است مشابه به نظر برسند، اما متفاوت هستند. خودشیفتگی جنسی یک اختلال شخصیتی یا یک وضعیت سلامت روانی نیست. بلکه به ویژگی های خودشیفتگی اشاره دارد که فقط در رفتارهای جنسی ظاهر می شود. افراد می توانند ویژگی های خودشیفتگی جنسی را بدون رعایت معیارهای تشخیصی NPD نشان دهند.

در حالی که فرد با ویژگی‌های NPD ممکن است ویژگی‌های خودشیفتگی را در روابط جنسی خود نشان دهد، این ویژگی‌ها در سایر زمینه‌های زندگی او نیز ظاهر می‌شوند. افراد مبتلا به NPD ممکن است هیچگونه ویژگی خودشیفتگی را در زمینه جنسی نشان ندهند، زیرا معیارهای تشخیصی NPD شامل رفتار جنسی فرد نمی‌شود.

علاوه بر این تحقیقات بین خودشیفتگی جنسی و رفتارهای پرخاشگرانه جنسی، مانند تجاوز جنسی و اجبار اشاره می کند. در حال حاضر هیچ مدرکی نشان نمی دهد که خودشیفتگی به تنهایی ممکن است احتمال این رفتارهای جنسی پرخاشگرانه را افزایش دهد.

الگوهای روابط مشکل ساز

الگوهای رفتاری وجود دارد که باید از آنها آگاه بود:

1. استحقاق جنسی: فرد خودشیفته جنسی ممکن است احساس کند که دیگران به آنها بدهی جنسی دارند و آنها حق درخواست رابطه جنسی دارند.
2. استثمار جنسی: آنها ممکن است مایل باشند دیگران را تحت تأثیر قرار داده یا مجبور به داشتن رابطه جنسی کنند.
3. عدم همدلی: ممکن است احساس کنند که احساسات یا نیازهای شریکشان به آنها مربوط نمی شود.
4. نیاز به تحسین: ممکن است نیاز مفرط به تحسین داشته باشند، به ویژه برای توانایی های جنسی خود.
5. خیانت: میزان بالاتری از خیانت در افراد خودشیفته جنسی رخ می دهد.
6. هنرمند جذاب: خودشیفته های جنسی در ابتدا جذاب هستند و از تکنیک های دروغین برای دوستیابی استفاده می کنند.
7. تجاوز جنسی: سطوح بالای خودشیفتگی و استحقاق جنسی می تواند منبع پیش بینی کننده تجاوز جنسی باشد.

متقاعد کردن خودشیفته جنسی برای دریافت کمک ممکن است رفتار او را تشدید کند، زیرا ممکن است درک نکنند که مشکلی دارند و ممکن است سعی کنند تقصیر را به گردن دیگران بیندازند.

درمان خودشیفتگی جنسی

در حال حاضر هیچ درمان یا دارویی برای درمان اختلال خودشیفتگی یا خودشیفتگی جنسی وجود ندارد. اما با این حال روان درمانی می تواند مفید باشد و افراد را قادر می سازد تا رفتار خود را درک کنند، احساسات را مدیریت و مسئولیت اعمال خود را بپذیرند. همچنین می تواند به آنها در ایجاد اعتماد به نفس و روابط سالم تر کمک کند.

در حالی که تحقیقات زیادی برای بررسی درمان خودشیفتگی جنسی وجود ندارد، صحبت با مشاور ممکن است یک رویکرد مفید برای افراد مبتلا به NPD باشد. اگرچه شرایط متفاوت است، اما این نشان می دهد که روان درمانی ممکن است برای افراد مبتلا به خودشیفتگی جنسی نیز موثر باشد.

تحقیقات نشان می‌دهد که برخی از ویژگی‌های خودشیفتگی ممکن است با افزایش سن کاهش یابد، که نشان می‌دهد این وضعیت ثابتی نیست و امکان تغییر وجود دارد. این نشان می‌دهد که با مداخله درمانی، راه‌های ارتباط و تعامل خودشیفته جنسی با دیگران می‌تواند بهبود یابد.

با این حال شروع درمان برای خودشیفته جنسی بسیار دشوار است، زیرا ممکن است همیشه مشکلی را در رفتار خود مشاهده نکنند.

عوارض و مشکلات طولانی مدت

خودشیفتگی جنسی می تواند روابط را به شدت دشوار سازد و این موضوع برای افراد دچار این ویژگی و طرف مقابل آسیب های روانی به دنبال خواهد داشت. بسیاری از افراد همچنین ممکن است این ویژگی ها را نامطلوب ببینند، و این امر می تواند برای فرد خودشیفته جنسی، داشتن روابط معنی دار و عاشقانه را خارج از زمینه جنسی دشوار نماید.

در حالی که خودشیفته جنسی ممکن است جذاب، مطمئن به نظر برسد، این رفتارهای ظاهری معمولاً اعتماد به نفس پایین را پنهان می کنند. اعتماد به نفس پایین و حساسیت زیاد نسبت به آنچه که آنها به عنوان انتقاد درک می کنند می تواند کمک گرفتن را برای آنها بسیار دشوار کند.

خودشیفتگی جنسی ممکن است باعث مشکلات سلامتی طولانی مدت شود. طبق یک مطالعه انجام شده محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) در افراد دارای ویژگی‌های خودشیفتگی فعال است. محور HPA یک مسیر پیچیده عصبی غدد درون ریز است که نقش مهمی در پاسخ بدن به استرس دارد.

فعال‌سازی مزمن HPA می‌تواند سطح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول را در بدن افزایش دهد و در نتیجه خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی نیز افزایش می یابد.

همچنین ببینید:

اختلال شخصیت خودشیفته چیست؟ علائم و درمان

خلاصه کلی

خودشیفتگی جنسی به صفات خودشیفتگی اشاره دارد که فقط در زندگی جنسی یک فرد رایج است. معمولاً شامل رفتارهای استحقاق جنسی، استثمار جنسی، عدم همدلی جنسی می شود.

این موضوع می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در روابط شود، زیرا بین خودشیفتگی جنسی و خیانت، پرخاشگری جنسی و سوء استفاده جنسی ارتباط وجود دارد. ممکن است کمک گرفتن برای خودشیفته‌های جنسی دشوار باشد، اما شواهد نشان می‌دهد که درمان می‌تواند مهارت‌های همدلی را افزایش داده و به ایجاد روابط معنادار کمک کند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday