دیابت نوع 3 و آلزایمر
0 نظر
1166 روز پیش
برخی افراد از اصطلاح "دیابت نوع 3" برای توصیف بیماری آلزایمر استفاده می کنند. با این حال سازمان بهداشت این اصطلاح را نمی پذیرد و اکثر پزشکان از آن برای اهداف تشخیصی استفاده نمی کنند. برخی از دانشمندان معتقدند مقاومت به انسولین باعث ایجاد پلاک های آمیلوئید، التهاب و استرس اکسیداتیو در مغز می شود. با این حال دیابت نوع 3 مغز را درگیر می کند و منجر به بیماری آلزایمر می شود.
پزشکان از "دیابت نوع 3" به عنوان یک اصطلاح تشخیصی استفاده نمی کنند. با این حال آنها می توانند بیماری آلزایمر را با استفاده از تست های فیزیکی و ذهنی، معاینات عصبی و تصویربرداری مغزی تشخیص دهند.
با توجه به انجمن آلزایمر، علائم و نشانه های اولیه بیماری آلزایمر عبارتند از:
از دست دادن حافظه که بر زندگی روزمره تأثیر منفی می گذارد
مشکل در حل مسائل یا برنامه ریزی
مشکل در انجام وظایف
سردرگمی و گیجی در مورد مکان یا زمان
مشکل در استفاده و درک زبان نوشتاری و گفتاری
کناره گیری از فعالیت های اجتماعی
تغییرات رفتاری و شخصیتی
همچنین ببینید:
محققان بیماری آلزایمر را به عنوان یک بیماری عصبی غدد درون ریز توصیف می کنند که شامل اختلال در انسولین و فاکتور رشد شبه انسولین (IGF) است. این بیماری همچنین می تواند شامل التهاب و استرس اکسیداتیو باشد.
آنها همچنین خاطرنشان می کنند که اگرچه چاقی و دیابت نوع 2 ممکن است در ایجاد بیماری آلزایمر نقش داشته باشند، اما به تنهایی این دلایل کافی نیستند. با این حال یک مطالعه نشان می دهد که آنزیم تجزیه کننده انسولین ممکن است با تغییر مسیرهای متابولیک، دیابت نوع 2 را به دیابت نوع 3 تغییر دهد. این فرآیند ممکن است منجر به استرس اکسیداتیو و آمیلوئید بتا در مغز شود که هر دو از ویژگی های بیماری آلزایمر هستند.
طبق مطالعه در سال 2020 عوامل خطر برای ابتلا به دیابت نوع 3 شامل:
مصرف رژیم غذایی با کالری، قند و چربی بالا و فیبر پایین
وضعیت اجتماعی-اقتصادی ضعیف
قرار گرفتن در معرض استرس
عدم فعالیت بدنی
ژنتیک
سابقه خانوادگی
همین مطالعه نشان میدهد که فشار خون بالا و اختلال در لیپید یا چربی نقش مهمی در ایجاد بیماری آلزایمر دارد.
علاوه بر این، داشتن ژن APOE4 می تواند خطر ابتلا به این بیماری را در فرد افزایش دهد.
هیچ درمانی برای دیابت نوع 3 (بیماری آلزایمر) وجود ندارد، اما پزشکان ممکن است داروهایی را برای کند کردن پیشرفت بیماری یا درمان علائم آن تجویز کنند.
آدوکانوماب یک داروی آنتی بادی ضد میلوئید است که ممکن است به کاهش زوال شناختی و عملکردی در افراد در مراحل اولیه بیماری آلزایمر کمک کند.
همچنین ببینید:
داروهایی که می توانند از دست دادن حافظه و مشکلات تفکر در بیماری آلزایمر را کاهش دهند شامل دونپزیل و گالانتامین هستند.
داروهایی که ممکن است علائم رفتاری و روانی را بهبود بخشند شامل سوورکسانت است که ممکن است به جلوگیری از بی خوابی کمک کند.
علاوه بر این، برخی از افراد از درمان های جایگزین و طبیعی استفاده می کنند. با این حال انجمن آلزایمر خاطرنشان می کند که این موارد ممکن است موثر یا بی خطر نباشند.
موارد زیر ممکن است به پیشگیری یا به تاخیر انداختن دیابت نوع 3 (بیماری آلزایمر) و زوال شناختی کمک کند:
افزایش فعالیت بدنی
نظارت بر فشار خون
شواهد قطعی در مورد رژیم درمانی برای پیشگیری از بیماری آلزایمر وجود ندارد.
برخی از تحقیقات کورکومین، رژیم غذایی کتوژنیک و آنتی اکسیدان ها را به عنوان عوامل درمان کلی مورد بررسی قرار داده است، اما تاکنون، مطالعات بی نتیجه بوده است.
مؤسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی توصیه می کند که رسیدن یا حفظ وزن متوسط بدن و انجام فعالیت بدنی کافی ممکن است به جلوگیری از مقاومت به انسولین و پیش دیابت کمک کند.
اگرچه دانشمندان اثربخشی هیچ استراتژی را برای جلوگیری از بیماری آلزایمر ثابت نکرده اند، مدیریت قند خون ممکن است یک رویکرد معقول باشد.
پزشک همچنین ممکن است متفورمین را برای به تاخیر انداختن شروع یا درمان دیابت تجویز کند.
هیچ درمانی برای دیابت نوع 3 (بیماری آلزایمر) وجود ندارد. با این حال، گزینه های درمانی زیادی وجود دارد که ممکن است شدت علائم را کاهش داده و عمر فرد را طولانی کند.
برخی از افراد مبتلا به بیماری آلزایمر تا سال ها علائمی از خود بروز نمی دهند، اگرچه ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
اکثر افراد مبتلا به آلزایمر به دلیل دیگری فوت خواهند کرد. با این حال از آنجایی که بیماری آلزایمر باعث مشکلات عصبی می شود، می تواند منجر به موارد زیر شود:
مشکل در خوردن
کاهش اشتها
افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است برای بهبود کیفیت زندگی خود در مراحل پایانی این بیماری به مراقبت نیاز داشته باشند.
خلاصه کلی
دیابت نوع 3 اصطلاحی است که برخی افراد برای توصیف بیماری آلزایمر استفاده می کنند، اما سازمان های بهداشتی بزرگ آن را به عنوان یک نوع دیابت در طبقه بندی های خود نمی شناسند.
دانشمندان بر این باورند که مقاومت به انسولین در مغز می تواند منجر به علائم بیماری آلزایمر، مانند پلاک های آمیلوئید، استرس اکسیداتیو و التهاب شود.
در حالی که محققان خواستار مطالعات بیشتر شده اند، آنها بر این باورند که به نظر می رسد برخی از عوامل خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهند. از جمله این موارد می توان به اضافه وزن، عدم فعالیت بدنی و فشار خون بالا اشاره کرد.
افراد می توانند از تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی برای مدیریت وزن و قند خون خود استفاده کنند که ممکن است در جلوگیری از زوال شناختی نقش داشته باشد.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
medicalnewstoday
مطالب مشابه
ارسال نظر
نظرات شما
0 نظر