0 نظر

1327 روز پیش

بی اشتهایی عصبی یک اختلال  درخوردن است.  این نوعی خود گرسنگی است.  کودکان و نوجوانان مبتلا به این مشکل سلامتی دارای تصویر مخدوش از بدن هستند.  فکر می کنند وزنشان زیاد است.  این امر آنها را وادار می کند که مقدار غذای مصرفی خود را به شدت محدود کنند.  همچنین منجر به رفتارهای دیگری می شود که مانع از افزایش وزن آنها می شود.

 2 نوع بی اشتهایی وجود دارد:

 نوع محدود کننده کودکان مبتلا به این نوع ، مقدار غذای مصرفی خود را به شدت محدود می کنند. این اغلب شامل غذاهای حاوی کربوهیدرات و چربی زیاد است.

 نوع بولیمیک (بینگینگ و پاکسازی).  کودکان مبتلا به بولیمیا بیش از حد غذا می خورند (پرخوری) و سپس خود را وادار به سر خوردن می کنند.  همچنین ممکن است مقادیر زیادی ملین یا داروهای دیگری که روده ها را پاک می کند ، مصرف کنند.

همچنین ببینید:

اختلالات اضطرابی در کودکان!

 موارد ی که ممکن است در بی اشتهایی نقش داشته باشند عبارتند از:

 نگرش های اجتماعی نسبت به ظاهر بدن

 تأثیرات خانواده

 ژنتیک

 عدم تعادل شیمیایی مغز

 مسائل توسعه ای

 کودکان مبتلا به بی اشتهایی بیشتر از خانواده هایی هستند که دارای سابقه زیر هستند:

 مشکلات وزن

 بیماری جسمی

 سایر مشکلات مربوط به سلامت روان ، مانند افسردگی یا سوء مصرف مواد

 کودکان مبتلا به بی اشتهایی اغلب از خانواده هایی هستند که بسیار سفت و سخت هستند.  والدین ممکن است مزاحم و بیش از حد محافظ باشند.  کودکان مبتلا به بی اشتهایی ممکن است وابسته و از نظر عاطفی نابالغ باشند. آنها همچنین به احتمال زیاد خود را از دیگران جدا می کنند.  آنها ممکن است مشکلات بهداشت روانی دیگری مانند اختلال اضطرابی داشته باشند.

 علائم بی اشتهایی عصبی در کودکان چیست؟

 علائم هر کودک ممکن است متفاوت باشد. او ممکن است:

 وزن بدن پایینی داشته باشد

 از چاق شدن بترسد ، حتی زمانی که او در حال کاهش وزن است

 نسبت به وزن ، اندازه یا شکل بدن وی دیدی مخدوش داشته باشید.  به عنوان مثال ، کودک بدن خود را بیش از حد چاق می بیند ، حتی زمانی که بسیار کم وزن است.

 در دختران ، 3 دوره قاعدگی را بدون دلیل دیگر از دست بدهد

 برای کمک به تسریع کاهش وزن ، فعالیت بدنی زیادی انجام دهد

 احساس گرسنگی را انکار کند

 در تهیه غذا وسواس داشته باشد

 رفتارهای عجیب غذا خوردن داشته باشد

 از نظر اجتماعی کنجکاو ، بدخلق ، مضطرب یا افسرده باشد

 بسیاری از علائم جسمی مرتبط با بی اشتهایی اغلب به دلیل گرسنگی و سوء تغذیه است. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

 پوست بسیار خشک (هنگامی که آن را فشار می دهید و رها می کنید ، همچنان محکم می ماند)

 از دست دادن مایعات (کم آبی بدن)

 شکم درد

 یبوست

 بی حالی

 سرگیجه

 خستگی شدید (خستگی)

 حساسیت به دمای سرد

 لاغر شدن غیر طبیعی (لاغر)

 رشد موهای ریز و نازک بدن (lanugo)

 زرد شدن پوست

 این علائم ممکن است مانند سایر مشکلات سلامتی به نظر برسند. از فرزند خود بخواهید برای تشخیص به ارائه دهنده خدمات درمانی خود مراجعه کند.  تشخیص و درمان زودهنگام حیاتی است.  آنها می توانند به جلوگیری از مشکلات آینده کمک کنند.

همچنین ببینید:

زردی نوزاد چیست!؟

 بی اشتهایی عصبی در کودک چگونه تشخیص داده می شود؟

 والدین، ​​معلمان و مربیان ممکن است بتوانند کودک یا نوجوان مبتلا به بی اشتهایی را تشخیص دهند. اما بسیاری از کودکان ابتدا بیماری خود را بسیار خصوصی و پنهان می کنند.

 یک روانپزشک کودک یا یک متخصص بهداشت روانی می تواند بی اشتهایی را تشخیص دهد. او در مورد رفتار کودک با والدین و معلمان صحبت خواهد کرد. در برخی موارد ، ممکن است فرزند شما به آزمایش سلامت روان نیاز داشته باشد.

 بی اشتهایی عصبی در کودک چگونه درمان می شود؟

 درمان بستگی به علائم ، سن و سلامت عمومی فرزند شما دارد.  همچنین بستگی به شدت بیماری دارد.

 درمان اغلب شامل ترکیبی از موارد زیر است:

 درمان فردی

 خانواده درمانی

 تغییر رفتار

 توانبخشی تغذیه ای

 داروهای ضد افسردگی ، اگر کودک شما نیز افسرده است

 بی اشتهایی یک بیماری جدی است که باعث مشکلات مکرر سلامتی می شود.  می تواند آنقدر شدید باشد که منجر به مرگ شود.  به همین دلیل ، هم ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کودک و هم متخصص تغذیه باید اعضای فعال تیم مراقبت باشند.  والدین در هر درمانی نقش حیاتی دارند.  ممکن است فرزند شما برای مشکلات مرتبط با کاهش وزن و سوء تغذیه به بیمارستان مراجعه کند.

 بی اشتهایی عصبی چه عوارضی در کودک دارد؟

 بی اشتهایی و سوء تغذیه که منجر به آن می شود تقریباً به همه اندام های بدن آسیب می رساند.  می تواند کشنده باشد.  در موارد زیر ممکن است منجر به مشکلات سلامتی شود:

 قلب.  آسیب به قلب می تواند به دلیل سوء تغذیه یا استفراغ مکرر رخ دهد.  کودک ممکن است ضربان قلب آهسته ، سریع یا نامنظم داشته باشد.  او همچنین ممکن است فشار خون پایینی داشته باشد.

 خون  از هر 3 کودک مبتلا به بی اشتهایی ، تعداد گلبول های قرمز آنها کم است (کم خونی خفیف).  حدود نیمی از کودکان مبتلا به این مشکل سلامتی تعداد گلبول های سفید خون پایین (لوکوپنی) دارند.

 دستگاه گوارش.  حرکت طبیعی در دستگاه گوارش اغلب با محدودیت خوردن غذا و کاهش وزن شدید کند می شود.  افزایش وزن و مصرف برخی داروها می تواند به رفع آن کمک کند.

 کلیه ها.  از دست دادن مایعات (کم آبی) در اثر بی اشتهایی ممکن است منجر به غلظت زیاد ادرار شود.  همچنین ممکن است کودک شما ادرار بیشتری انجام دهد.  این ممکن است زمانی رخ دهد که توانایی کلیه ها برای تمرکز ادرار مختل شود.  هنگامی که وزن کودک شما به حالت عادی برمی گردد ، تغییرات کلیوی به حالت عادی برمی گردد.

 سیستم غدد درون ریز.  در دختران ، عدم قاعدگی یکی از علائم بارز بی اشتهایی است.  اغلب قبل از کاهش شدید وزن اتفاق می افتد.  ممکن است بعد از بازیابی وزن طبیعی ادامه یابد.  سطوح پایین تر هورمون های رشد نیز گاهی در نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی مشاهده می شود.  این ممکن است تاخیر رشد را که گاهی در کودکان مبتلا به بی اشتهایی مشاهده می شود توضیح دهد.  عادات غذایی معمول اغلب رشد طبیعی را بازیابی می کند.

 استخوان ها.  کودکان مبتلا به بی اشتهایی بیشتر در معرض شکستگی استخوان هستند.  هنگامی که علائم بی اشتهایی قبل از رسیدن به اوج شکل گیری استخوان (اغلب در اواسط تا اواخر نوجوانی) شروع می شود ، خطر کاهش بافت استخوانی یا از دست دادن استخوان بیشتر است.  تراکم استخوان اغلب در دختران مبتلا به بی اشتهایی کم است.  آنها ممکن است کلسیم کافی را در رژیم غذایی خود دریافت نکنند یا به میزان کافی آن را جذب کنند.

 چگونه می توانم از بی اشتهایی عصبی در فرزندم جلوگیری کنم؟

 متخصصان نمی دانند چگونه می توان از بی اشتهایی جلوگیری کرد.  اما تشخیص سریع و درمان آن می تواند علائم را کاهش دهد.  این می تواند رشد طبیعی کودک شما را تقویت کند.  همچنین می تواند کیفیت زندگی او را بهبود بخشد.  تشویق فرزند شما به داشتن عادات غذایی سالم و نگرش واقع بینانه نسبت به وزن و رژیم غذایی نیز ممکن است کمک کننده باشد.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

stanfordchilrens