انسداد مجاری ادرار و راه های درمانی آن
0 نظر
611 روز پیش
انسداد مجاری ادرار زمانی ایجاد می شود که ادرار در مسیر به سمت حالب ها، مثانه و میزراه دچار مشکل شده باشد.
در این صورت جریان ادرار به صورت نسبی یا کامل مسدود شده است و به سمت عقب جریان می یابد یا به کلیه های شما رفلاکس می کند.
حالب ها لوله ای هستند که ادرار را از کلیه ها به مثانه منتقل می کنند. انسداد حالب می تواند باعث تورم و آسیب های دیگر به یک یا هر دو کلیه شود.
این وضعیت مردان و زنان را در هر سنی تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین انسداد حالب ها می تواند در جنین نیز مشاهده شود.
انسداد مجاری ادراری به دلایل مختلفی رخ می دهد. فشارهای مضاعف سبب آسیب به کلیه ها و حالب ها می شود.
انسداد موقت یا دائمی در حالب یا مجرای ادرار، که از طریق آن ادرار از بدن خارج می شود، می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
اختلالات سیستم عصبی نیز می تواند باعث انسداد مجاری ادرار شود. این موضوع زمانی اتفاق می افتد که اعصاب مثانه به درستی عمل نمی کند.
استفاده از داروهای نوروژنیک جهت کنترل مثانه بیش فعال نیز می تواند در برخی موارد باعث انسداد حالب شود.
بزرگ شدن پروستات یکی از علل رایج انسداد مجاری ادرار در مردان به شمار می رود.
زنان باردار همچنین ممکن است به دلیل فشار وزن جنین بر روی مثانه، دچار مشکل شوند. با این حال این وضعیت به ندرت رخ می دهد.
انسداد حالب می تواند بسیار سریع و حاد یا آهسته و پیشرونده باشد.
درد در ناحیه میانی پهلو یکی از علائم انسداد مجاری ادرار به شمار می رود.
شدت و نواحی دقیق درد در افراد مختلف؛ متفاوت است. همچنین ممکن است سبب درد در هر دو طرف بدن شود.
تب، تهوع و استفراغ نیز از علائم رایج انسداد مجاری هستند. در این وضعیت ممکن است تورم یا حساسیت در کلیه ها نیز رخ دهد.
تغییر در عادات تخلیه ادرار می تواند نشان دهنده انسداد حالب باشد.
این تغییرات عبارتند از:
کاهش مقدار تخلیه ادرار در روز؛ از علائم انسداد در یکی از کلیه ها می باشد.
انسداد مجاری ادرار سبب ایجاد مشکلاتی در جنین می شود. یکی از علائم انسداد در جنین، کاهش سطح مایع آمنیوتیک در رحم است.
ادرار یکی از اجزای تشکیل دهنده مایع آمنیوتیک است. جنین مبتلا به انسداد مجاری ادرارتوانایی دفع ادرار به داخل مایع آمنوتیک را ندارد.
این موضوع منجر به کاهش حجم مایع آمنیوتیک شده که عوارض و مشکلاتی را در هنگام تولد به دنبال دارد.
انسداد مجاری ادراری از طریق سونوگرافی قابل تشخیص می باشد. اسکن ناحیه لگن و کلیهها هرگونه بازگشت ادرار به کلیه ها را نشان می دهد.
ابزارهای تصویربرداری همچنین می توانند انسداد را به پزشک شما نشان دهند.
رفع انسداد از حالب های مسدود شده هدف اصلی درمان است.
جراح تودههایی مانند تومورهای سرطانی، پولیپها یا زخم های به وجود آمده را از حالب ها بر می دارد.
با رفع انسداد مجاری ادرار از حالب آسیب دیده، جریان طبیعی ادرار از کلیه به سمت مثانه ایجاد می گردد.
یکی از راه های غیرتهاجمی، قرار دادن استنت در حالب یا کلیه مسدود شده است.
استنت یک لوله شبکه مانند است که در داخل حالب یا ناحیه مسدود شده کلیه قرار می گیرد.
استنت گذاری در لوله هایی که به دلایل مختلف باریک شده اند، راه حل مناسبی جهت پیشگیری از هرگونه انسداد می باشد.
قرار دادن استنت داخل حالب با بیهوشی موضعی و از طریق اندوسکوپی انجام می گیرد.
پزشک ممکن است از یک سیستم تخلیه به وسیله قرار دادن یک شَنت در رحم مادر کمک بگیرد.
درمان جنین معمولاً تنها زمانی انجام می شود که کلیه های او به طور جبران ناپذیر آسیب دیده باشند.
اغلب عملکرد کلیه های نوزاد قابل ترمیم می باشد.
شرایط انسداد مجاری ادرار بستگی به این دارد که یک یا هر دو کلیه تحت تأثیر قرار گرفته باشند.
انسداد در یک کلیه اغلب مزمن محسوب نمی گردد.
کسانی که دارای انسدادهای مکرر در یک یا هر دو کلیه هستند، احتمال بیشتری دارد که آسیب کلیوی گسترده را تجربه کنند.
آسیب کلیه ممکن است بر اساس سلامت کلی فرد قابل برگشت باشد یا بدون تغییر باقی بماند.
مطالب مشابه
ارسال نظر
نظرات شما
0 نظر