0 نظر

813 روز پیش

عفونت گوش می تواند عفونت های باکتریایی یا ویروسی باشد. آنها اغلب به خودی خود از بین می روند اما به دلیل التهاب یا تجمع مایع می توانند دردناک باشند.

عفونت گوش می تواند مزمن یا حاد باشد. عفونت حاد گوش دردناک است اما مدت کوتاهی دارد. عفونت های مزمن گوش یا برطرف نمی شوند یا بارها تشدید می یابند. آنها می توانند باعث آسیب به گوش میانی و داخلی شوند.

به خواندن این مقاله ادامه دهید تا در مورد عفونت گوش، از جمله علل، علائم، و گزینه های درمانی بیاموزید.

علائم عفونت گوش چیست؟

علائم شایع عفونت گوش عبارتند از:

• درد یا ناراحتی خفیف در داخل گوش
• احساس فشار مداوم در داخل گوش
• تخلیه چرک
• مشکل شنوایی

این علائم ممکن است ادامه پیدا کنند و یا از بین روند. علائم ممکن است در یک یا هر دو گوش رخ دهد.

درد معمولاً با عفونت دو گوش، تشدید می یابد.

علائم عفونت مزمن گوش ممکن است نسبت به عفونت های حاد گوش کمتر قابل توجه باشد.

همچنین ببینید:

ارتباط بین کرونا و عفونت گوش – علائم و درمان

علائم عفونت گوش در کودکان

همراه با علائمی که در بزرگسالان مشاهده می شود، مانند گوش درد و تخلیه چرک، کودکان خردسال و نوزادان ممکن است علائم دیگری از عفونت گوش را نشان دهند. مانند:

• مالش یا کشیدن گوششان
• تب
• عدم واکنش به صداهای خاص
• از دست دادن تعادل
• سردرد
• بی قراری
• از دست دادن اشتها

معمولاً عفونت گوش کمتر از 3 روز زمان می برد، اما می تواند تا یک هفته ادامه یابد.

کودکان کمتر از 6 ماه که تب یا سایر علائم عفونت گوش دارند باید به پزشک مراجعه کنند.

اگر فرزند شما تب بالاتر از 102 درجه فارنهایت (39 درجه سانتیگراد) یا گوش درد شدید دارد، به پزشک مراجعه کنید.

چه چیزی باعث عفونت گوش می شود و چه چیزی خطر ابتلا را افزایش می دهد؟

عفونت گوش توسط ویروس ها یا باکتری ها ایجاد می شود.

آنها اغلب ناشی از انسداد شیپور استاش هستند که باعث تجمع مایع در گوش میانی می شود.

شیپور استاش لوله‌های کوچکی هستند که از هر یک از گوش‌های شما مستقیماً به پشت گلو می‌روند. علل انسداد شیپور استاش عبارتند از:

• آلرژی
• سرماخوردگی
• عفونت های سینوسی
• مخاط اضافی
• سیگار کشیدن
• تغییرات فشار هوا

عفونت گوش نیز می تواند از آدنوئیدهای عفونی ایجاد شود.

آدنوئیدهای شما غدد روی سقف دهان در پشت بینی هستند که به محافظت از بدن در برابر عفونت ها کمک می کنند.

عفونت ها می توانند از این غدد به انتهای مجاور شیپور استاش سرایت کنند.

عوامل خطر عفونت گوش

عفونت گوش بیشتر در کودکان خردسال اتفاق می افتد زیرا شیپور استاش کوتاه و باریک هستند.

حدود 80 درصد از کودکان در برخی موارد دچار عفونت حاد گوش می شوند.

همچنین نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می‌شوند، نسبت به نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، بیشتر دچار عفونت گوش می‌شوند.

عوامل دیگری که خطر ابتلا به عفونت گوش را افزایش می دهند عبارتند از:

• تغییرات ارتفاع
• تغییرات دما و رطوبت
• قرار گرفتن در معرض دود سیگار
• استفاده از پستانک
• بیماری اخیر
• جنسیت
• وزن کم هنگام تولد
• عدم دسترسی به مراقبت های بهداشتی
• بودن در مهد کودک

عوارض احتمالی عفونت گوش

عفونت گوش معمولا بدون مداخله برطرف می شود، اما ممکن است برگشت پیدا کند.

این عوارض نادر اما جدی ممکن است به دنبال عفونت گوش رخ دهد:

• عدم شنوایی
• تاخیر گفتار یا زبان در کودکان، در زمانی که مایع مزمن در گوش میانی وجود داشته باشد، بیشتر شایع است
• ماستوئیدیت
• مننژیت
• پاره شدن پرده گوش

عفونت گوش چگونه درمان می شود؟

در حالی که اکثر عفونت‌های خفیف گوش بدون مداخله برطرف می‌شوند، درمان‌های زیر نیز می‌توانند کمک کنند:

1- درمان خانگی

این روش ها در تسکین علائم عفونت خفیف گوش موثر هستند:

• یک پارچه گرم را روی گوش آسیب دیده قرار دهید.
• از داروهای مسکن بدون نسخه (OTC) مانند ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کنید.
• برای تسکین درد از قطره های OTC گوش استفاده کنید.
• داروهای ضداحتقان OTC مانند سودوافدرین (Sudafed) مصرف کنید.
• از خوابیدن روی گوش آسیب دیده خودداری کنید.

2- درمان پزشکی

اگر علائم شما بدتر شد یا بهبود نیافت، به پزشک مراجعه کنید.

اگر عفونت گوش شما باکتریایی و مزمن باشد یا مشکل بهبود پیدا نکند، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز گردد.

آنتی بیوتیک ها به درمان عفونت های ویروسی کمک نمی کنند.

3- درمان دارویی در کودکان

پزشکان معمولاً هنگام درمان عفونت گوش در کودکان، صبر می کنند تا از تجویز بیش از حد آنتی بیوتیک ها که می تواند منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی شود، اجتناب کنند.

اگر علائم شدید باشد یا ظرف 2 تا 3 روز برطرف نشود، ممکن است پزشک گاهی آنتی بیوتیک تجویز نماید.

از طرف دیگر، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک برای کودک شما تجویز نماید؛ اما توصیه می کند که در ابتدا جهت بهود علائم کودک به مدت 2 تا 3 روز منتظر بمانید.

دقت داشته باشید تمامی داروهای خود را مصرف نمایید؛ اغلب، نسخه 7 یا 10 روزه از آموکسی سیلین تجویز می شود.

شما نباید بدون دستور پزشک به کودکان آسپرین بدهید.

آسپرین یک عامل خطر قابل پیشگیری برای ابتلا به سندرم ری است، یک اختلال نادر که باعث آسیب مغزی و کبدی می شود.

همچنین ببینید:

استفاده از قطره هیدروژن پراکسید برای رفع جرم گوش 

4- عمل جراحی

اگر عفونت گوش با درمان های معمول پزشکی برطرف نشود یا اگر در مدت کوتاهی دچار عفونت های گوش زیادی شده اید، جراحی ممکن است یک گزینه باشد.

اغلب، لوله‌های در گوش شما قرار می‌گیرد تا مایع خارج شود.

این لوله ها با جراحی در پرده گوش شما قرار می گیرند.

آنها در نهایت می افتند و سوراخ ها بهبود می یابد. گاهی اوقات این سوراخ ها باید با جراحی بسته شوند.

جراحی میرنگوتومی گزینه دیگری است.

در طول این روش، پزشک یک سوراخ کوچک در پرده گوش شما ایجاد می کند تا مایع تخلیه شود و درد را تسکین دهد.

برش در عرض چند روز بهبود می یابد.

در مواردی که شامل بزرگ شدن آدنوئید است، برداشتن آدنوئید با جراحی ممکن است توصیه شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری توصیه می کند زمانی که کودک شما مبتلا به موارد زیر است به پزشک مراجعه کنید:

• تب بیش از 102.2 درجه فارنهایت
• چرک، ترشح یا مایعی که از گوش نشت می کند
• بدتر شدن علائم
• عدم بهبود علائم برای بیش از 2 تا 3 روز
• عدم شنوایی

عفونت گوش چگونه تشخیص داده می شود؟

متخصص علائم شما را در نظر می گیرد و گوش های شما را با ابزاری به نام اتوسکوپ که دارای عدسی نور و ذره بین است معاینه می کند.

معاینه ممکن است نشان دهنده موارد زیر باشد:

• قرمزی یا مایع چرک مانند داخل گوش میانی
• تخلیه مایع از گوش میانی
• سوراخ شدن پرده گوش
• پرده گوش برآمده

این معاینه به ندرت دردناک است، اما ممکن است برخی از کودکان اذیت شوند.

سایر آزمایشات عبارتند از:

• نمونه مایع: اگر عفونت شدید باشد، پزشک ممکن است نمونه ای از مایع داخل گوش را جهت آزمایش بردارد تا انواع خاصی از باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک مشخص گردد.
• توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن: پزشک ممکن است برای تعیین اینکه آیا عفونت به خارج از گوش میانی گسترش یافته است، سی تی اسکن از سر درخواست کند.
• آزمایش خون: آزمایش خون می تواند عملکرد سیستم ایمنی را بررسی کند.
• تیمپانومتری: تیمپانومتری به پزشکان اجازه می دهد تا میزان پاسخ پرده گوش به تغییرات فشار هوای داخل گوش را اندازه گیری کنند.
• بازتاب سنجی آکوستیک: این روش با تابش صدا در برابر پرده گوش عمل می کند. میزان صدایی که به عقب باز می گردد، میزان سطح تجمع مایع را نشان می دهد.
• تست شنوایی: ممکن است به آزمایش شنوایی نیاز داشته باشید، به خصوص اگر عفونت مزمن گوش دارید.

چگونه می توان از عفونت گوش پیشگیری کرد؟

اقدامات زیر ممکن است خطر عفونت گوش را کاهش دهد:

• شستن مرتب دست ها
• اجتناب از مناطق بیش از حد شلوغ
• ترک پستانک برای نوزادان و کودکان کوچک
• اجتناب از قرار گرفتن در معرض دود
• انجام واکسیناسیون

نتیجه کلی

عفونت گوش توسط باکتری ها یا ویروس های موجود در گوش میانی، ایجاد می شود.

اکثر عفونت های گوش در عرض حدود 3 روز از بین می روند، اما عفونت های شدید ممکن است نیاز به درمان با آنتی بیوتیک داشته باشند.

عفونت گوش در کودکان شایع است.

اگر شما یا فرزندتان دچار درد شدید، تب بالای 102.2 درجه فارنهایت، تخلیه گوش یا سایر علائم نگران کننده هستید، باید به پزشک مراجعه کنید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline