دکتر زینو

پزشکی

دسته بندی

دیستروفی فوکس: علائم، علل و درمان

0 نظر

663 روز پیش

دیستروفی فوکس نوعی بیماری چشمی است که قرنیه را تحت تاثیر قرار می دهد. قرنیه شامل لایه بیرونی و گنبدی شکل چشم است که به بینایی کمک می کند. دیستروفی فوکس می تواند باعث کاهش بینایی شما در طول زمان شود.

بر خلاف انواع دیگر دیستروفی، این بیماری هر دو چشم شما را تحت تاثیر قرار می دهد ولی با این حال بینایی در یک چشم ممکن است بدتر از چشم دیگر باشد.

این اختلال چشمی ممکن است سال ها قبل از بدتر شدن بینایی ایجاد گردد. در صورت از دست دادن بینایی، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.





علائم دیستروفی فوکس چیست؟

دیستروفی فوکس دو مرحله دارد که این نوع دیستروفی قرنیه می‌تواند پیشرونده باشد، بنابراین ممکن است علائم بدتری را به تدریج تجربه کنید.

مرحله اول، امکان دارد فقط تاری دید داشته باشید که به دلیل تجمع مایعات در قرنیه هنگام خواب یا بیدار شدن است.

همچنین مشکل دید در نور کم نیز ممکن است در مرحله اول دیده شود.

مرحله دوم، علائم قابل توجه تری ایجاد می شود زیرا تجمع مایعات یا تورم در طول روز بهبود نمی یابد.

با پیشرفت دیستروفی فوکس، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

  • حساسیت به نور
  • دید ابری
  • مشکلات دید در شب
  • ناتوانی در رانندگی هنگام شب
  • درد در چشم ها
  • احساسی شبیه شن در هر دو چشم
  • ورم
  • کاهش بینایی در هوای مرطوب
  • بروز دایره های هاله مانند در اطراف چراغ ها، به خصوص در شب

علاوه بر این دیستروفی فوکس ممکن است سبب ایجاد برخی از علائم جسمی در قرنیه گردد که شامل تاول و کدر شدن قرنیه است.

گاهی اوقات تاول های قرنیه می توانند ظاهر شوند و باعث درد و ناراحتی بیشتر شوند.





چه چیزی باعث دیستروفی فوکس می شود؟

دیستروفی فوکس در اثر تخریب سلول های اندوتلیوم در قرنیه ایجاد می شود. علت دقیق این تخریب سلولی مشخص نیست.

سلول های اندوتلیوم مسئول تعادل مایعات در قرنیه هستند. بدون آنها، قرنیه به دلیل تجمع مایع متورم می شود و در نهایت به دلیل ضخیم شدن قرنیه، بینایی شما تحت تأثیر قرار می گیرد.

دیستروفی فوکس به کندی ایجاد می شود. در واقع این بیماری معمولاً در دهه 30 یا 40 سالگی بروز می کند، اما تشخیص آن آسان نیست؛ در واقع ممکن است تا 50 سالگی متوجه علائم قابل توجهی نشوید.

این وضعیت ممکن است ژنتیکی باشد. اگر فردی در خانواده شما به آن مبتلا باشد، خطر ابتلا به این اختلال در شما بیشتر است.

بر اساس موسسه ملی چشم، دیستروفی فوکس زنان را بیشتر از مردان تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین اگر دیابت دارید در معرض خطر بیشتری هستید.





دیستروفی فوکس چگونه تشخیص داده می شود؟

دیستروفی فوکس توسط چشم پزشک یا اپتومتریست تشخیص داده می شود. چشم پزشک چشم های شما را معاینه می‌کند تا نشانه‌هایی از تغییرات در قرنیه شما پیدا شود.

پزشک شما در طول معاینه از دستگاه اسلیت لامپ استفاده می کند، در اینجا سلول های اندوتلیوم مورد ارزیابی قرار می گیرند.

آزمایش فشار چشم ممکن است برای رد سایر بیماری های چشمی مانند گلوکوم استفاده شود.

تشخیص علائم و نشانه های دیستروفی فوکس در ابتدا دشوار است اما در کل هر زمانی که تغییرات بینایی یا ناراحتی را در چشمان خود تجربه کردید، همیشه باید به چشم پزشک مراجعه کنید.

اگر از عینک استفاده می کنید، باید به طور منظم به چشم پزشک مراجعه کنید.





دیستروفی فوکس همراه با آب مروارید

آب مروارید بخشی طبیعی از پیری است.

آب مروارید باعث تیرگی تدریجی عدسی چشم می شود که ممکن است با جراحی آب مروارید اصلاح شود.

همچنین امکان ایجاد آب مروارید در دیستروفی فوکس وجود دارد.

اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است نیاز به انجام دو نوع جراحی به طور همزمان داشته باشید: برداشتن آب مروارید و پیوند قرنیه.

این به این دلیل است که جراحی آب مروارید می تواند به سلول های اندوتلیال که مشخصه فوکس هستند آسیب برساند.





آیا دیستروفی فوکس می تواند باعث ایجاد شرایط دیگری شود؟

درمان دیستروفی فوکس می تواند به کاهش سرعت انحطاط قرنیه کمک کند.

با این حال بدون درمان، قرنیه شما ممکن است آسیب ببیند.

بسته به میزان شدت بیماری، پزشک ممکن است پیوند قرنیه را توصیه کند.





دیستروفی فوکس چگونه درمان می شود؟

مرحله اولیه دیستروفی فوکس با قطره ها یا پمادهای تجویزی برای کاهش درد و تورم درمان می شود.

پزشک شما همچنین ممکن است در صورت نیاز لنزهای تماسی نرم را توصیه کند.

اسکار قابل توجه قرنیه ممکن است نیاز به پیوند داشته باشد. دو گزینه وجود دارد: پیوند کامل قرنیه و کراتوپلاستی اندوتلیال. با پیوند کامل قرنیه، پزشک قرنیه شما را با یک اهداکننده جایگزین می‌کند. گزینه دوم شامل پیوند سلول های اندوتلیال در قرنیه برای جایگزینی سلول های آسیب دیده است.





درمان های خانگی

درمان‌های طبیعی کمی برای دیستروفی فوکس وجود دارد، زیرا هیچ راهی برای رشد سلول‌های اندوتلیال وجود ندارد.

با این حال می توانید اقداماتی را برای به حداقل رساندن علائم انجام دهید.





نتیجه کلی

دیستروفی فوکس یک بیماری پیشرونده است. برای جلوگیری از مشکلات بینایی و کنترل هر گونه ناراحتی چشمی، بهتر است بیماری را در مراحل اولیه تشخیص دهید.

در بیماری دیستروفی فوکس تا زمانی که علائم قابل توجهی نداشته باشید نمی توانید از وجود آن آگاه شوید.

انجام یک معاینه منظم چشم می تواند در ابتلا به بیماری های چشمی مانند دیسترونی فوکس؛ قبل از پیشرفت کمک کننده باشد.

هیچ درمانی برای این بیماری قرنیه وجود ندارد. هدف از درمان کمک به کنترل اثرات دیستروفی فوکس بر بینایی و راحتی چشم است.