اختلال شخصیت نمایشی چیست؟ 0 تا 100 آن
0 نظر
855 روز پیش
اختلال شخصیت نمایشی یکی از گروه های اختلالات شخصیت به نام «خوشه B» یا «دراماتیک» است.
افراد مبتلا به این اختلالات دارای احساسات شدید، ناپایدار و تصورات مخدوش از خود هستند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی، از خود واقعی شان احساس ارزشمندی ندارند برای همین عزت نفس آنها به تایید دیگران بستگی دارد.
آنها تمایل زیادی برای جلب توجه دارند و اغلب برای جلب توجه رفتاری دراماتیک یا نامناسب دارند.
کلمه هیستریونیک به معنای «دراماتیک یا نمایشی» است.
این اختلال در زنان شایعتر از مردان است و معمولاً در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آشکار میشود.
همچنین ببینید:
اختلال شخصیت خودشیفته چیست؟ علائم و درمان
در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی مهارت های اجتماعی خوبی دارند. با این حال، آنها تمایل دارند از این مهارت ها برای دستکاری دیگران استفاده کنند تا بتوانند در مرکز توجه قرار گیرند.
افراد مبتلا به این اختلال همچنین ممکن است:
علت دقیق اختلال شخصیت نمایشی مشخص نیست، اما بسیاری از متخصصان سلامت روان بر این باورند که هم عوامل آموخته شده و هم عوامل ارثی در ایجاد آن نقش دارند.
به عنوان مثال، تمایل به اختلال شخصیت نمایشی در خانواده ها نشان می دهد که استعداد ژنتیکی برای این اختلال ممکن است ارثی باشد.
با این حال، فرزند والدین مبتلا به این اختلال ممکن است به سادگی رفتار آموخته شده را تکرار کند.
سایر عوامل محیطی که ممکن است دخیل باشند عبارتند از:
در صورت وجود علائم این اختلال شخصیت، پزشک ارزیابی را با انجام یک شرح حال کامل پزشکی و روانپزشکی آغاز می کند.
اگر علائم فیزیکی وجود داشته باشد، ممکن است یک معاینه فیزیکی و آزمایشهای آزمایشگاهی (مانند مطالعات تصویربرداری عصبی یا آزمایشهای خون) نیز توصیه شود تا اطمینان حاصل شود که یک بیماری جسمی هیچ علامتی را ایجاد نمیکند.
اگر پزشک هیچ دلیل فیزیکی برای علائم پیدا نکند، ممکن است فرد را به روانپزشک، روانشناس یا دیگر متخصصان بهداشت رفتاری مجاز ارجاع دهد که ممکن است از ابزارهای مصاحبه و ارزیابی ویژه طراحی شده برای ارزیابی یک فرد از نظر اختلال شخصیت استفاده کنند.
به طور کلی، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی باور ندارند که نیاز به درمان دارند.
آنها همچنین تمایل دارند در احساسات خود اغراق کنند و از روتین بیزارند، که پیروی از یک برنامه درمانی را دشوار می کند.
با این حال، اگر فرد دچار افسردگی که احتمالاً با از دست دادن یا یک رابطه شکست خورده همراه باشد یا مشکل دیگری که باعث ناراحتی شود، مواجه شود ممکن است به دنبال کمک باشد.
روان درمانی (نوعی از مشاوره) به طور کلی درمان انتخابی برای اختلال شخصیت نمایشی است.
هدف از درمان این است که به فرد کمک کند انگیزه ها و ترس های مرتبط با افکار و رفتار خود را کشف کند و به فرد کمک کند تا یاد بگیرد که با دیگران به شیوه ای مثبت تر ارتباط برقرار کند.
گاهی اوقات ممکن است از دارو به عنوان درمان سایر شرایطی که ممکن است با این اختلال نیز وجود داشته باشد، مانند افسردگی و اضطراب استفاده شود.
همچنین ببینید:
اختلال شخصیت بوردرلاین(مرزی) یا اختلال شخصیت ضداجتماعی نرم!
اختلال شخصیت نمایشی می تواند بر روابط اجتماعی، حرفه ای یا عاشقانه افراد و نحوه واکنش آنها به شکست تأثیر بگذارد.
افراد مبتلا به این اختلال نیز نسبت به افراد عادی بیشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی هستند.
بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال می توانند از نظر اجتماعی و محل کار به خوبی عمل کنند.
با این حال، کسانی که موارد شدید دارند، ممکن است مشکلات قابل توجهی را در زندگی روزمره خود تجربه کنند
اگرچه پیشگیری از اختلال شخصیت نمایشی ممکن است امکان پذیر نباشد، درمان می تواند به فردی که مستعد ابتلا به این اختلال است اجازه دهد تا راه های موثرتری برای مقابله با موقعیت ها را بیاموزد.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
مطالب مشابه
ارسال نظر
نظرات شما
0 نظر